zondag 25 juli 2021

Zilveren medaille bij wegwedstrijd in Tokyo

Bij de Olympische Spelen in Tokyo heeft Annemiek zondag de zilveren medaille binnengesleept, haar eerste olympische plak. De Oostenrijkse Anna Kiesenhofer verraste vriend en vijand door, vanuit de vroege vlucht, solo de overwinning voor zich op te eisen. Annemiek kwam na een aanval in de slotkilometers alleen en juichend over de streep, in de veronderstelling dat ze had gewonnen, net als het merendeel van het peloton niet wetende dat Kiesenhofer vooruit was gebleven. Het brons ging naar de Italiaanse Elisa Longo Borghini.

“Het was mijn doel om in mijn best mogelijke vorm in Tokyo aan de start te verschijnen”, zo vertelt Annemiek. “Dat is sowieso gelukt. We kenden Anna Kiesenhofer niet en hebben de supersterke winnares zwaar onderschat. Dat neem ik mezelf wel kwalijk en dat kunnen we onszelf bij TeamNL allen kwalijk nemen. Kijkend naar de situatie die in koers was ontstaan en hoe ik reed, kan ik mezelf niets verwijten. Ik heb een dijk van een koers gereden, waar ik een zilveren medaille heb uitgesleept.”

Maar wat gebeurde er nu precies? Daarvoor moeten we allereerst terug naar het begin van de koers. Vijf rensters reden vrijwel direct weg en kregen ruim elf minuten voorsprong. Daaruit bleef Kiesenhofer over met de Poolse Anna Plichta en Omer Shapiro uit Israël. Annemiek ging, toen het verschil nog zo’n zes minuten was, alleen in de tegenaanval. “Dat ik 1.20 minuten voorsprong had op de groep achter me was daarbij het enige dat ik te horen kreeg. En dan ook nog van de cameramotor, want vanuit de organisatie was er geen enkele communicatie. Voor mij waren er op dat moment twee scenario’s; of ik rijd er alleen naartoe, of ik trek de anderen in gang, zodat er ook echt gekoerst wordt en dan krijgen we dat gat wel dicht. Anna, Demi en Marianne hadden daardoor een ‘free ride’, omdat die andere landen aan het werk moesten.”

Groep plots weer terug
Geen tijden doorkrijgend, wist Annemiek ook niet dat de groep achter haar weer dichterbij kwam. “Ik kreeg wel wat van de tijd af richting de kopgroep, maar niet heel veel. Toen kwamen ze tot mijn verrassing weer terug van het klimmetje. Op het korte klimmetje kwam Kasia Niewiadoma mij plots voorbij stuiven, terwijl ik geen enkele communicatie had gehad dat mijn voorsprong was teruggelopen. Daar miste ik ook Demi en Anna, dus ik dacht; wat is er gebeurd? Marianne vroeg aan mij toen ook wat de situatie vooraan was, maar dat kon ik niet vertellen, want dat had ik dus ook niet meegekregen. Wel was het toen volle bak koers en ik had het vertrouwen dat het ging lukken en we nog steeds voor goud konden rijden.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Plichta en Shapira werden samen ingerekend, maar Kiesenhofer was een flinke tijd daarvoor al bij hen weggereden. “De miscommunicatie, waarbij ik dacht dat we voor goud reden, ontstond doordat wij te horen hadden gekregen dat Anna Plichta alleen vooruit was. Toen we die in hadden gerekend dacht ik dus dat we voor goud reden. Marianne zag met drie kilometer te gaan wel dat Kiesenhofer alleen vooruit was, maar toen was ik al weg en dat heb ik dus niet meegekregen. Dat zorgde ervoor dat ik dus dacht olympisch kampioen te zijn. Een heel vervelend moment en dat wil ik vooral parkeren. Het leek er ook lang op dat we voor de vierde plek reden en we hebben er nog zilver uitgesleept.”

Verwarring
Haar solo tegenaanval had Annemiek wel energie gekost. Dat merkte ze ook wel. “Zeker toen op de klim op de Fuji Speedway Ashleigh Moolman aanviel. Toen voelde ik wel dat het beste er wel af was, maar ik voelde me toch nog sterk. Daarna was het verwarrend, toen Anna dacht dat het 45 seconden was, ik 4 minuten en Marianne anderhalve minuut. Dat laatste was blijkbaar de tijd tussen de kop en de achtervolgers. Binnen ons kamp was het dus één en al verwarring. Die verwarring werd nog groter toen Marianne te horen kreeg dat Plichta alleen vooruit was en wij dat meekregen. Dus toen we haar terugpakten hadden wij zoals al gezegd het idee dat alles terug was.”

Het Nederlandse team nestelde zich op kop. Een sprint leek op komst. “Ik merkte dat ik niet meer super sterk was, dus dan gaan we de kaart Marianne trekken. Met het idee dat het 45 seconden was, reden we op kop en dacht ik dat we het dicht konden rijden voor haar en dat zij dan zeker kon winnen. Das mijn insteek. Moolman viel dus twee keer aan op de klim van de Speedway. Ik kon nog goed mee en Marianne ook, wat vertrouwen gaf. We kwamen daarbij nog door de pit lane van het circuit en daar heb ik het bord in het afzien ook gemist. Daar had ik echt het idee dat we voor goud aan het rijden waren, toen we de Poolse terug hadden gepakt.”

Eerste olympische medaille
In de slotkilometers wist Annemiek vervolgens weg te rijden bij de rest. “Anna viel eerst aan. Daar ben ik overheen geklapt. Toen was ik solo weg, op weg naar de gouden medaille, zo dacht ik. Dat bleek later dus niet zo te zijn, maar in de situatie die er was heb ik zilver wel écht gewonnen. Het is mijn eerste olympische medaille. Ik ben trots op hoe ik heb gereden en kan mezelf in ieder geval niets verwijten. De benen zijn goed en met die goede benen ga ik woensdag de tijdrit rijden.”

Foto’s: BettiniPhoto

Gepost door: Aschwin Kruders op zondag 25 juli 2021

Eén reactie op “Zilveren medaille bij wegwedstrijd in Tokyo”

  1. Rob (in USA) schreef:

    The Silver Medal is an incredible achievement in this event, especially given the confusion during the race and the severe heat/humidity conditions. Your success is the well-deserved result of your tremendous amount of training and preparation, combined with your passion to excel. Watching you race is a wonderful inspiration.

    We wish for you a great result in the TT also!

Laat een antwoord achter aan Rob (in USA) Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

vrijdag 8 december 2023

Laatste zolderopruiming groot succes

© Annemiek van Vleuten