Het had weinig gescheeld of Annemiek was zondag voor de derde keer in haar carrière Nederlands kampioene geworden. Ditmaal niet op de wegfiets, maar op de mountainbike. Op het NK marathon in het Limburgse Eijsden eindigde ze als tweede achter Hielke Elferink. Het had echter ook heel anders kunnen lopen. Nadat ze solo aan de leiding lag, reed Annemiek namelijk verkeerd. De achterstand die ze daarbij opliep bleek teveel om nog weer goed te maken. Daardoor ging Elferink met de rood-wit-blauwe trui aan de haal. Derde werd Karen Brouwer.
“Ik ging van start omdat ik mountainbiken gewoon heel leuk vind en graag nog wat intensieve trainingen wil doen”, legt Annemiek haar deelname uit. “Aangezien er geen wegwedstrijden meer zijn, doe ik ze dan maar op de mountainbike of crossfiets. Gisteren had ik daarbij mijn crossdebuut in Montfoort, maar dat werd helaas niets aangezien ik al na één ronde een lekke band kreeg.” In Limburg had Annemiek dus een nieuwe kans. Het NK werd verreden over een totale afstand van 110 kilometer. “Het was mijn vuurdoop qua mountainbiken in een wedstrijd, want ik had nog nooit aan een mountainbike wedstrijd meegedaan.”
Voor Annemiek was alles dus ook nieuw. “Ik had totaal geen idee wat ik kon verwachten. Qua parcours niet, maar ook niet als het ging om het niveau van de andere deelnemers. Ik had me ingeprent om geen risico’s nemen in de afdalingen en ik wist niet wat ik kon verwachten. Hielke Elferink liet me een paar keer goed zien dat zij veel beter kan afdalen, maar ik reed het elke keer weer dicht op de weg. Zij trok in het begin een keer bergop goed door en daarna reden we samen aan de leiding bij de vrouwen. Na ongeveer vijfentwintig kilometer trok ik door en was ik alleen weg. Toen ik zag dat ze niet kon volgen ben ik volle bak gegaan op elke klim en had ik een mooie voorsprong.”
Verkeerde afslag
Toch ging het mis. “Na veertig kilometer reed ik in een groepje en zij misten een afslag naar rechts. Pas twee kilometer verder kwamen we er bij een kruising achter dat er geen pijlen meer stonden en moest ik weer omkeren. Ondertussen was Hielke mij natuurlijk voorbij en had ze opeens drie minuten voorsprong op mij. Onwijs balen natuurlijk, maar ik probeerde niet te negatief te worden en ben volle bak gaan achtervolgen. Ik kwam terug tot één minuut, maar kon haar niet meer terugpakken.”
“Ik had liever met Hielke Elferink de battle aan willen gaan voor de eerste plaats zonder het missen van de afslag. Maar de beste mountainbikester heeft vandaag echt wel gewonnen, dat heb ik ook na de finish gezegd. Het parcours was vandaag droog en daardoor wat minder technisch en vrij snel met veel powerstukken erin: dat ligt mij allemaal wel. Ik heb genoten en had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden! En nee ik ga me niet toeleggen op het mountainbiken: ‘schoenmaker blijf bij je leest’ Op de weg hoor ik bij de internationale top en in het mountainbiken heb ik internationaal echt niets te zoeken. Volgende week rijd ik de Hondsrug Classic. Veel korter (60km) en ik heb geen idee hoe technisch dat gaat zijn, maar ik heb er al zin in!”
