Vier dagen voor de Ronde van Vlaanderen heeft Annemiek woensdag haar visitekaartje vast afgegeven met het oog op ‘De Hoogmis’. Eveneens in België heeft ze de semi-klassieker Dwars door Vlaanderen gewonnen. Na een 33 kilometer lange aanval samen met Kasia Niewiadoma (Canyon-Sram), wist ze haar Poolse mede-vluchtster in een sprint om de zege te verslaan. Het was Annemiek’s eerste zege van het seizoen. “Dat is super lekker en ik ga met vertrouwen naar de Ronde van Vlaanderen.”
Er werd flink koers gemaakt in de Dwars door Vlaanderen en al vroeg in de finale bleven nog maar zo’n dertig rensters vooraan over. Op de Knokteberg, ofwel de Cote de Trieu, sprong Annemiek weg. “Ik had het parcours goed verkend en was gemotiveerd. Complimenten ook aan de organisatie. Ze hebben er een kleine Ronde van Vlaanderen van gemaakt en daardoor is het een mooie koers geworden. Als team hebben we daarbij goed gekoerst vandaag.”
Het idee vooraf kon goed tot uitvoering gebracht worden. “We hadden het plan was om op de Cote de Trieu vol te gaan en tot daar ook alles te bewaren”, kijkt Annemiek terug. “Ik kreeg een goede lead-out van Barbara Guarischi en Aude Bianic, dus ik had tot die tijd geen trap teveel hoeven doen. Aude bleef ook de hele dag bij mij. Het was leuk om zo samen te rijden en ik denk dat iedereen ook wel het gevoel heeft dat ze een aandeel hebben gehad in deze overwinning.”
Enige kans
Bij haar aanval kreeg Annemiek dus Niewiadoma met zich mee. “De Knokteberg leek me het beste moment om het verschil te maken. Ik heb niet omgekeken en ben vol doorgegaan tot de top. Gelukkig kreeg ik Kasia met me mee, al was ze eerst niet heel enthousiast om volle bak mee te rijden. We reden wel, maar ik heb wel het merendeel gedaan. Maar ik dacht; ik ben er nu toch aan begonnen en dit is eigenlijk ook de enige kans die we hebben. Ze begon er ook steeds meer in te geloven en ging toen ook steeds meer meerijden.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
De groep met favorieten achter hen viel niet stil, maar kwam er uiteindelijk niet meer bij. “Ik weet niet wat er achter me gebeurde. Trek-Segafredo was vandaag de te kloppen ploeg en ik had verwacht dat als die met zijn allen zouden gaan rijden, het heel moeilijk zou worden. De voorsprong schommelde de hele tijd en is volgens mij nooit meer geweest dan dertig seconden, dus het was wel echt een spannende koers.”
Lange sprint
Het werd vervolgens ook spannend in de slotfase. De groep met zestien achtervolgers eindigde op negentien seconden. “Met een kilometer te gaan keek ik om en kon ik ze op een paar honderd meter zien. Toen wist ik dat ik er een lange sprint van moest maken en van kop af aan aan moesten gaan. We waren allebei natuurlijk hartstikke dood, maar ik dacht wel dat we geen momenten naar elkaar konden gaan kijken en door moesten rijden tot de finish.”
Met een overwinning op zak gaan Annemiek en Team Movistar nu dus richting de Ronde van Vlaanderen. “Ik ben super blij. Voor mezelf, maar zeker ook voor het team. Het is fijn om de eerste overwinning voor de ploeg binnen te hebben. Dat haalt ook wel iets druk eraf. Daarbij is dit geweldig voor de teamspirit. Ik kwam al met vertrouwen terug van de hoogtestage, maar dit is een mooie bevestiging.”
Foto top en midden: Photo Gomez Sport
