Slotetappe: zondag Orduña-Orduña 126 km
De laatste etappe van de Bira kende ik nog van vorig jaar: een pittige etappe met drie beklimmingen van de tweede categorie, alledrie ongeveer vijf kilometer lang. Aangezien we met drie rensters bij de top tien in het klassement stonden, gingen we vandaag met z’n allen voor de alles of niets poging en zouden we proberen om de wedstrijd zwaar te maken door de aanval te kiezen. Na de eerste beklimming werd de wedstrijd opengebroken en er volgden verschillende aanvallen. Toen Loes Gunnewijk ging en de klassementsrenners voorin zaten, zag ik mijn kans toen zij werd teruggepakt om vol door te trekken op een kort stukje dat omhoog liep. Zo reed ik alleen weg na 75 kilometer koers. Andrea Bosman en Claudia Häusler kwamen net voor de top van de tweede beklimming bij me aansluiten, zodat we met nog 40 kilometer wedstrijd te gaan met z’n drieen vooruit reden. De voorsprong liep snel uit tot ruim vier minuten, zodat Häusler virtueel in het geel reed en ik op de tweede plaats in het algemeen klassement uit zou kunnen komen. De top van de laatste beklimming lag tien kilometer voor de finish. Eenmaal daar aangekomen zagen we echter totaal niets, door de enorm dikke mist die daar hing. Ik wist dat in de afdaling mijn kans lag om weg te rijden van het tweetal en daarom ging ik op kop de afdaling in. Een paar bochten verder werd het zicht gelukkig beter, maar toen was ik al uit het zicht van Häusler en Bosman verdwenen. Met nog een aantal kilometer te gaan wist ik dat ik deze etappe ging winnen! Met 45 seconden voorsprong kwam ik alleen over de finish en werd daarmee ook tweede in het eindklassement op 1 minuut 20 van de winnares van het geel: Claudia Häusler. Een super afsluiting van een mooie week koersen in Spanje.

Zaterdag 12 juni Iurreta-Zuia 78,5 km (middagetappe)
In de middagetappe zat een klim van de tweede categorie. De klassementsrenners hielden zich rustig, zodat we in een relatief rustig tempo deze klim opreden. Na de beklimming volgden veel demarrages, maar niemand kwam echt weg tot een laatst kort venijnig klimmetje op het einde waar goed door werd getrokken en zo een groep van acht rensters wegreed. Marianne won de sprint van deze groep. Ik finishte in de groep er achter als tiende, op zeven seconden en zakte daardoor naar de zesde plaats in het klassement.

Zaterdag 12 juni Elorrio – Elgeta 5,9 km (klimtijdrit ochtend)
De klimtijdrit ging lekker! Misschien dat ik wat te voorzichtig ben weggegaan in het begin en daar wat tijd heb laten liggen, maar ik was verder heel tevreden. Aan het einde kon ik in elk geval nog goed doortrekken.
Ik werd zesde. Cooke won de tijdrit, Marianne werd 3e.
Vanmiddag een pittige middagetappe!

Vrijdag 11 juni Lekeitio-Lekeitio 112,4 km
Het parcours vandaag bevatte vier klimmen van de derde categorie en twee klimmen van de tweede categorie. Ook vandaag weer regen in Baskenland en dat gaat de komende dagen nog wel zo blijven als ik de weersvoorspelling zo bekijk.
Op de tweede beklimming van de berg van de tweede categorie ging Haüsler van Cervélo. Arndt van Columbia ging er achteraan en die twee bleven met z’n n vooruit. Daarachter reed ik met Loes en Marianne (in een groep van in totaal 10 rensters) om het gat zo klein mogelijk te houden. Uiteindelijk moesten we 1.47 min toegeven op het tweetal.

Donderdag 10 juni Iurreta-Irurreta 88,4 km
De eerste etappe was vrij vlak en stond vooral in het teken van regen, gladheid over een apart uitgezocht parcours over brede wegen en fietspaden. Er werd genoeg aangevallen, maar niemand kwam echt weg, zodat het uitliep op een massasprint die gewonnen werd door Marianne!