Wegwedstrijd
Voor mij was dit de derde keer dat ik in Zweden reed. Na een korte rustperiode was ik benieuwd hoe ik vandaag zou rijden. Het parcours bestond uit een rondje van elf kilometer dat we twaalf keer af moesten leggen. In elke ronde zat een kort klimmetje en richting finale merk je dat dit wel gaat tellen. Ik voelde me ok, maar had zeker geen superdag. Halfweg koers gingen we aanvallen om de koers hard te maken. Marianne reed een aantal keer weg bovenop de klim. Op dat moment kon ik steeds nét mee, laat staan dat ik daar had kunnen wegrijden. In de laatste ronde reed Marianne daar alleen weg, niemand kon of wilde mee. Cervélo reageerde en reed het gat naar haar dicht. Helaas werd ze hierdoor 400 meter voor de finish teruggepakt. Helaas ging ik niet als een van de eersten door de laatste bocht. Net als vrijwel iedereen zat ik daardoor klem in de laatste bocht voor de finish. Met een beetje geluk kon ik daar nog wel uitkomen, maar daardoor kwam ik niet meer in een positie om te sprinten naar een podiumplek. Zo werd ik vierde, achter Kirsten Wild die won, Adrie Visser en Emma Johansson. In de wereldbekerstand blijft Marianne de leidster. In de laatste wedstrijd (Plouay, 21 augustus) valt de beslissing.

Positie WB Naam Land/Ploeg WB punten
1 Marianne Vos Nederland Bloeit 220
2 Kirsten Wild Cervelo Test Team 202
3 Emma Johansson Redsun Cycling Team 174
4 Annemiek Van Vleuten Nederland Bloeit 160
5 Charlotte Becker Cervelo Test Team 158
6 Grace Verbeke Lotto Ladies Team 158
7 Adrie Visser HTC Columbia Women 142
8 Judith Arndt HTC Columbia Women 131
9 Nicole Cooke Great Britain 112
10 Loes Gunnewjik Nederland Bloeit 108

Ploegentijdrit
De hele dag kwam de regen al met bakken uit de lucht vallen en ook vrijdagavond op het moment dat wij moesten starten regende het goed door. De tijdrit was 42,5 km lang over een glooiend parcours (zie afbeelding hieronder, donker rode lijn). We raakten helaas al snel twee rensters kwijt, zodat we met vier verder moesten en niemand meer mochten verliezen, aangezien je ook met vier moest finishen. Ik had vooral in het begin moeite om weer in te pikken nadat ik van kop kwam, (zie ook de uitdraai van mijn hartslagfile hieronder, de bovenste rode lijn is mijn hartslag, de rode zone is het gedeelte boven mijn omslagpunt). Op het tweede meetpunt hadden we nog de zesde tijd, maar in de laatste 11 kilometer die behoorlijk bochtig waren en met een behoorlijke klim er in maakten we veel tijd goed, zodat we uiteindelijk derde werden en samen met Cervélo (1e) en Columbia (2e) het podium op mochten. Cervélo won de ploegentijdrit ruim: zij waren 2 minuut 25 seconden sneller dan ons.