De Waalse Pijl liep wat anders dan ik had gehoopt. Na de eerste keer Muur van Huy werd er bovenop vol doorgetrokken. Bovenop het plateau van de Muurd had ik het niet makkelijk toen daar gelijk werd aangevallen. Pauline had pech gehad voor de Muur en Liesbet had haar wiel afgestaan en zo zat ik alleen met Marianne in de voorste groep.

Het was onmogelijk voor mij om continu mee te springen met de aanvallen en zo reden Clara Hughes (Specialized), Lucinda Brand (AAdrink) en Linda Villumsen (Green Edge) weg. Marianne deed eerst nog een poging er heen te springen, maar dat lukte niet en dat was voor mij aanleiding om direct op kop te gaan rijden om het gat zo klein mogelijk te houden. Later kreeg ik daarbij gelukkig hulp van Pauline die wat later was aangesloten bij onze groep. Tot de voorlaatste klim (8 kilometer voor de finish) zijn we samen blijven rijden om de voorsprong van de koplopers zo klein mogelijk te maken, zodat Marianne daar op die steile klim de sprong zou kunnen maken naar de kopgroep. Behalve Evelyn Stevens (Specialized) kon niemand haar demarrage volgen en zij sloten voor de Muur aan bij de drie koplopers. Op 150 meter voor de meet ging Marianne aan, maar Evelyn Stevens liet zien ook in uitstekende vorm te verkeren en wist Marianne te passeren.

Bij mij was het beste er wel af om nog vol gas te kunnen geven op de Muur. Ik probeerde het nog wel en werd uiteindelijk 13e. Het was jammer dat we de koers wat uit handen hadden gegeven door niemand mee te hebben en daardoor moesten gaan rijden. Aan de andere kant is de Waalse Pijl niet de koers waar ik grote kansen voor mezelf zie voor de overwinning, dus dan kan het ook een voldaan gevoel geven om bij te kunnen dragen aan een teamprestatie. Deze keer pakte het voor Marianne helaas niet helemaal goed uit, maar deze uitslag laat zeker ook wel weer zien dat er meer sterke vrouwen zijn in het peloton!