De laatste trainingen van het seizoen zitten er nu echt bijna op. Aan het eind van het seizoen rijd je in Nederland normaal gesproken over een herfstig wegdek bezaaid met bladeren en takken. Hier krijg ik bijna het idee dat volgende week de Ronde van Vlaanderen op het programma staat, want het is hier trainen in echt voorjaarsweer! Er staat een koude wind en we zijn nog geen dag zonder regenjackje vertrokken. Het weer schijnt op de dag van de wegrace beter te zijn, maar mocht het toch dit weer blijven, dan is dat zeker niet in het nadeel van ons Nederlandse team.
De tijdrit voor de beloften en vrouwen zit er al weer op. Het tijdritparcours was gedeeltelijk hetzelfde als het wegparcours met ook een lastige klim erin. Deze tijdrit was vooral weggelegd voor tijdrijders die ook goed kunnen klimmen. Emma Pooley won bij de vrouwen en bevestigt daarmee dat zij ook een van de favorieten is voor de wegwedstrijd.
Dinsdag heb ik hier nog een intensieve training gedaan. Ik heb me uitgeleefd op de eerste klim in het parcours. Het was weer eens wat anders om nu tegelijkertijd met mannen als Freire, Boasson Haagen en Hushovd zo’n training te doen in plaats van alleen over de dijk mijn bloktraining af te werken…
Niemand snapt overigens hoe ze ooit hebben kunnen zeggen dat hier een sprinter zou kunnen gaan winnen. Je kan het parcours pas inschatten als je er zelf op hebt gereden. Cavendish heeft zijn ambities inmiddels al bijgesteld en om de steilte van de klim maar even aan te geven: er zijn genoeg mannen die met een 25 willen gaan rijden.
Echt last van een jetlag heb ik gelukkig niet gekregen. Je merkt wel dat het tijdstip van naar bed gaan en wakker worden hier nog wel wat apart aanvoelt. Als hier om acht uur de wekker gaat, is het in Nederland 12 uur ’s nachts! We hebben gelukkig nog even om helemaal aan te passen. Dat wordt dus voornamelijk lekker rusten tot zaterdag! De tijd doorbrengen met wat internetten zit er helaas niet echt in. Aangezien alle Noorse, Canadese, Amerikaanse en Nederlandse selecties tegelijkertijd op het internet zitten, valt het internet steeds weg en is internetten en e-mailen een vrij frustrerende bezigheid hier.. Maar gelukkig is het hier gezellig met de Nederlandse selectie en kom ik de tijd hier prima door met wat trainen, eten, rusten en wat lezen.
Tot later!