Ze sleepte er in de massasprint nog een tiende plaats uit, maar Annemiek deed in de Ronde van Gelderland zondag vooral van zich spreken door haar aanvalslust. Op drie kilometer voor de finish werd ze voor de laatste maal teruggepakt door het peloton, waarna de wedstrijd in de massasprint werd gewonnen door Kirsten Wild. “In die finaleronde was Sarah Gillow van Orica AIS weg en we zouden in de plaatselijke finaleronde gaan aanvallen”, legt Annemiek haar aanval in de finale uit. “Op een viaductje had ze zo’n vijftien seconden voorsprong en ben ik er heen gesprongen. Ik sloot bij haar aan en voor hetzelfde geld blijf je weg, maar helaas reed Argos het dicht voor Kirsten. Voor de sprint had ik toen niet meer de beste benen.”

Het was niet de enige aanval van Annemiek in de wedstrijd die begon met een heuvelzone en overging op een parcours over smalle wegen en dijken. “Er werd vandaag veel aangevallen. Orica begon al voor de Posbank volle bak met aanvallen en ik zat direct lekker mee. Bij veel aanvallen zat ik gelijk mee en ik dacht ook dat er nog wel een mooie kans was om weg te rijden. Ik was ook wel een paar keer weg, maar werd weer terug gepakt. Na de Posbank stond de wind helaas niet goed op de dijken. We hadden wind van achteren en dat was wel echt jammer, want daar hadden we wat willen doen als ploeg. Dat lukte dus niet, maar ook daar werd weer aangevallen en zat ik mee.”

De wedstrijd was voor Annemiek een hele geruststelling. In de Energiewacht Tour ging het immers niet zoals gehoopt en met het oog op de Waalse Pijl van komende woensdag was dit wel een mooi testmoment. “Het draaide ook weer beter dan tijdens de Energiewacht Tour. Na die wedstrijd heb ik ook echt even rust genomen. Een paar dagen niets en verder twee kwaliteitstrainingen. Ik heb het idee dat me dat een stap verder heeft gebracht.”