donderdag 21 juli 2016

Vol in de aanval tijdens slotrit Thüringen

Op de slotdag van de Thüringen Rundfahrt is het klassement donderdag niet nog een keer op de kop gegaan. Dat lag echter niet aan Annemiek en haar ploeggenotes van Orica-AIS. Met een flink offensief probeerden ze de concurrentie alsnog te verschalken. Het had niet eens zoveel gescheeld of de kans om dat op een succesvolle manier te doen was gegrepen. Op het moment dat Annemiek echter een minuut voorsprong had opgebouwd op acht achtervolgsters, moest ze door pech van fiets wisselen en sloot de rest aan.

“We hebben er denk ik nog een mooie koers van gemaakt”, vertelt Annemiek. “Onderweg regende het veel en iedereen had deze week al een jasje uitgedaan, maar ondanks dat werd er veelvuldig aangevallen. Samen met Ellen van Dijk en Marianne Vos reed ik na de eerste bonificatiesprint weg, maar dat werd weer teniet gedaan.”

Het was wat later in de etappe dat vervolgens echt een slag gemaakt werd. “Er ontstond een sterke kopgroep van negen rensters, waarbij klassementsleidster Cecchini op een gegeven moment geïsoleerd kwam te zitten, nadat Lisa Brennauer werd gelost. En ook concurrentes als Moolman en Van Dijk zaten alleen. Samen met Amanda Spratt, mijn teamgenote, viel ik meermaals aan. Dat slaagde, waardoor ik dus alleen er vandoor ging. Dat was toch nog een kans om of een etappe te winnen en misschien nog wat te doen in het klassement.”

De aanval kwam echter wel erg vroeg. “We moesten op dat moment nog zo’n zeventig kilometer rijden. In die kopgroep zaten echter alleen maar eenlingen buiten Amanda en mij. Daarbij hadden we een mooie voorsprong opgebouwd. Voor mijn gevoel was het dus het ideale moment om aan te vallen. Zeker als ik nog wat wou in het klassement, want daarvoor moest veel tijd goed gemaakt worden op Cecchini. Natuurlijk is het jammer dat ik door pech niet solo verder kon.”

Annemiek finishte uiteindelijk in de eerste groep achter een kopgroep van vijf rensters. “Het was een mooie dag van een goede week. Ik was beter dan ik had verwacht na de hoogtestage. En dat kan eigenlijk alleen nog maar beter worden, want het effect van zo’n stage ligt drie weken erna. Ik kijk dan ook echt uit naar Rio, voor zover ik dat al niet deed. Daar heb ik ontzettend veel zin in.”

Gepost door: Aschwin Kruders op donderdag 21 juli 2016

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

vrijdag 8 december 2023

Laatste zolderopruiming groot succes

© Annemiek van Vleuten