Voor Annemiek is haar laatste Ronde van Vlaanderen zondag niet geëindigd zoals ze gehoopt had. In aanloop naar de Koppenberg, waar de finale van de klassieker geopend werd, kwam ze ongelukkig ten val. Annemiek hield niet veel aan haar val over en kon verder, maar meer dan finishen in de tweede groep in koers zat er helaas niet meer in. “Dit was niet zoals ik mijn laatste Ronde van Vlaanderen had voorgesteld. Gelukkig heb ik zoveel goede ervaringen en heel veel mooie klasseringen gehaald hier, dat deze editie mijn Vlaanderen gevoel niet gaat verstoren.”

De wedstrijd verliep tot het punt van de val eigenlijk gewoon heel voorspoedig. “In aanloop naar de Koppenberg zat ik super goed gepositioneerd”, vertelt Annemiek. “Ik zat in de trein van Trek-Segafredo. Die reden super strak op het kantje, aan de linkerkant van de weg. Ik kwam tegen een rand aan te rijden en toen viel ik. Het kwam ook door mezelf dat ik viel. Iedereen wil natuurlijk van voren zitten. Dat is één groot gevecht en daar keek ik ook niet echt naar uit. Dat zijn niet de leuke dingen van Vlaanderen, maar je weet wel dat dat moet. En eigenlijk zat ik er prima en was ik ook relaxed, maar na een klein foutje lag ik op de grond. Dan weet je dat het eigenlijk over is, want ze rijden vol gas de Koppenberg op.”

Dat is precies wat gebeurde, want bovenop de Koppenberg werd de schifting gemaakt, waaruit Lotte Kopecky uiteindelijk voor het tweede jaar op rij naar de winst in De Hoogmis zou rijden. “Ik heb er nog wel een tijdrit van gemaakt, om in ieder geval wel gewoon mijn laatste Ronde uit te rijden. Ik heb nog om me heen kunnen kijken en van alle aanmoedigingen kunnen genieten. Of nou ja, genieten niet echt, maar die gaven me nog wel de steun om deze Ronde van Vlaanderen nog met een lach op mijn gezicht te beëindigen. Gelukkig heb ik niets ergs aan de val overgehouden. Natuurlijk wat schaafplekken en je knapt er niet van op, maar ik verwacht niet dat ik voor de Amstel Gold Race problemen gaat hebben.”

Had mezelf graag getest
Door de pech kwam er dus een vroegtijdig einde aan Annemiek’s ambities. “Mijn benen heb ik helaas niet kunnen testen, dus ik weet niet of ik met Kopecky mee had gekund. Ik was graag de strijd aangegaan in mijn laatste Ronde van Vlaanderen. Mijn inhoud is in ieder geval wel goed. Als ik zie hoe ver ik mezelf nog weer van voren kreeg en hoe makkelijk ik op alle sectoren reed, en alle groepjes achter me liet, dan denk ik dat ik daar wel vertrouwen uit kan putten. De extra energie is er om bij de Amstel Gold Race deze nare smaak te vergeten. Ik denk dat ik wel goed ben, maar had het graag getest in deze wedstrijd.”

Foto’s: Getty Images