Met een tweede plaats in Luik-Bastenaken-Luik heeft Annemiek zondag de Ardennen drieluik afgesloten. De wedstrijd, die bij de vrouwen van start ging in Bastenaken en finishte in Luik, eindigde in een sprint met vijf rensters. Daarin maakte Demi Vollering het werk van haar ploeg SD Worx af, al kwam Annemiek nog dichtbij. Ze ging de spurt om de zege vroeg aan, maar zag haar landgenote uiteindelijk toch nog passeren. Eerder deze week werd Annemiek al derde in de Amstel Gold Race en vierde in de Waalse Pijl.

De wedstrijd werd op de befaamde klim La Redoute opengebroken en viel daarna nooit meer stil. “Op La Redoute stuurden SD Worx iemand vooruit met Ashleigh Moolman-Pasio en daar sloten Cecilie Uttrup Ludwig en Lucinda Brand bij aan”, kijkt Annemiek terug op de koers. “Zelf had ik met Katrine Aalerud en Leah Thomas nog twee ploeggenoten, die het gat zijn gaan dichten voor mij, waarbij ze ook hulp kregen van rensters van Jumbo-Visma en Canyon-Sram. Er was ook niet echt paniek.

Steeds meer favorieten konden het tempo vervolgens vooraan niet volgen. Annemiek bleef over met Vollering en Anna van der Breggen van SD Worx, Elisa Longo Borghini namens Trek-Segafredo en Kasia Niewiadoma van Canyon-Sram. Daar ging echter een flinke strijd aan vooraf. “Ik had besloten om voor een iets andere aanpak te gaan, om niet voorspelbaar te zijn. Daarom wilde ik niet op La Redoute gaan. Ik had mijn koers meer op Demi, Anna en Elise afgestemd en hoopte eigenlijk in ieder geval Demi of Anna kwijt te spelen, zodat zijn niet samen konden rijden. Dat lukte vandaag helaas niet.”

Er was daarnaast nog iets dat meewoog in de keuzes; “Er stond veel wind tegen vandaag. Daardoor was er ook iets meer motivatie om iets of te wachten tot de Côte de la Roche-aux-Faucons. Mijn tactiek was eigenlijk om te wachten op een aanval van iemand daar en er dan overheen te gaan, maar dat gebeurde niet. Anna ging er tempo rijden, waardoor het echt pittig was en niemand nog aan aanvallen dacht. Dat was niet echt in mijn voordeel. Het eerste deel van die klim is steil en daarna is er een uitloper. Op die uitloper ben ik gegaan, maar er stond zoveel tegenwind dat in het wiel zitten makkelijker was en het dus moeilijk was om daar weg te komen.”

Terugkijkend op de wedstrijd had Annemiek het wellicht iets anders aangepakt. “Eén ding dat ik mezelf misschien vandaag kan verwijten is dat ik gewoon door had moeten trekken zonder om te kijken, wat ik normaal eigenlijk altijd doe. Tot de top doorrijden en dan pas de situatie beoordelen om te zien wie er nog in mijn wiel zitten. Ik loste wel iedereen uit mijn groepje, behalve Anna. Misschien heb ik mezelf ook een beetje onderschat en had ik het dus wellicht toch al eerder op de Côte de la Roche-aux-Faucons moeten proberen, maar ik denk dat Anna vandaag wel zo goed was dat ik haar daar niet had kunnen lossen. En met Demi in het groepje erachter erbij, zou Anna waarschijnlijk ook niet met me hebben gereden.”

Sprinten om de winst
Van der Breggen hield het tempo in het groepje van vijf vervolgens hoog voor haar ploeggenote, waardoor een sprint onoverkomelijk bleek. “Ik had de finale bekeken en al gezien om te kijken waar het in de finale misschien nog mogelijk zou zijn om aan te vallen, maar Anna reed ten eerste een flink tempo en ten tweede was er niet echt een mogelijkheid. Ik besloot om er overheen proberen te gaan, mocht Elisa een aanval doen, maar wilde niet als eerste aanvallen. Zij kon denk ik ook niet echt een moment vinden en we gingen dus sprinten.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Vollering ging als favoriete de sprint aan, maar Annemiek hoopte nog wel op een kans. “De les uit de Ronde van Vlaanderen voor mannen was wel dat na een zware koers alles anders kan zijn, maar zo’n zware koers was het vandaag ook niet. En ik denk dat ik in de sprint tactisch alles goed heb gedaan. Ik zat uit de wind en ben met tweehonderd meter te gaan de sprint aangegaan. De anderen moesten door de wind en ik kon precies tussen Anna en de dranghekken door. Demi kwam er overheen en het gat was niet mega groot, maar ik werd wel echt geklopt. Ik denk dat vandaag in deze groep de tweede plek dan ook het hoogst haalbare was.”

Goed voorjaar
Met opnieuw een podiumplaats sluit Annemiek het klassieke voorjaar nu dus af. Ze kijkt met een tevreden gevoel terug. “Mijn grote doelen waren de Ronde van Vlaanderen en het Ardennen drieluik, waarbij ik wist dat vandaag me het beste lag en Vlaanderen de grootste uitdaging was, die het allerhoogst op mijn verlanglijstje stond. Die zit in de pocket en ik heb wel weer laten zien in goede vorm te zijn en iedere keer in de finale mee te doen. Daar ben ik blij mee al had ik natuurlijk het liefst in deze drie koersen ook gewonnen. Maar het doel was om in topvorm hier aan de start te staan en dat is gelukt. Ik kijk heel tevreden terug op mijn voorjaar, waar ik overal mee kon doen om de winst.”

Bij het behalen van die goede resultaten, hadden ook de Team Movistar ploeggenotes een groot aandeel. “Het is tof om te zien is dat mijn ploeg elke wedstrijd beter gaat rijden en we elkaar steeds meer vinden. We rijden echt als een team. Het resultaat halen is één ding, maar als je daarnaast ook in een proces zit met het team en je ziet dat we elkaar steeds beter vinden, we echt goed samen rijden en iedereen de taken ook goed uitvoert, dan maakt me dat ook wel heel trots. Dat ik daar ook wel een beetje een inspiratiebron voor ben in dit team is fijn. Ik voel me hier erg thuis. In de coronatijd is het ook meegenomen dat ik in ieder geval in de bubbel ook een leuke tijd door kan brengen met het team. “

Rust en dan Spanje
Nu gaat Annemiek terug naar huis. “De komende week kan ik daar lekker uitrusten en misschien dat ik de beelden van de Ronde van Vlaanderen dan nog maar eens terug ga kijken. Soms vergeet je namelijk al bijna weer dat je een heel mooi resultaat hebt geboekt, wanneer je teleurgesteld bent als je een koers niet hebt kunnen winnen. Na een weekje rusten ga ik lekker drie weken koersen in Spanje. Daar kan ik koersen zonder druk en met het hart, zonder dat het resultaat heel belangrijk is. Ik denk ook niet dat ik overal kopvrouw zal zijn en ga daar ook voor ploeggenotes rijden die nu voor mij hebben gereden. Daar kijk ik ook wel naar uit.”

Foto’s: Photo Gomez Sport