Afgelopen zondag 27 maart werd het wereldbekerseizoen geopend met de ‘Trofeo Binda’ in het Italiaanse Cittiglio. Voor mij was het de vierde keer dat ik aan het vertrek stond van deze wedstrijd. De wedstrijd gaat bergop: in het parcours zijn vijf klimmen opgenomen van zes (1x) en drie (4x) kilometer lang. Aangezien mijn ploeg er voor gekozen had om deze wedstrijd niet te rijden, stond ik zondag in het oranje aan de start samen met ploeggenoten Loes Gunnewijk en Noortje Tabak en daarnaast Regina Bruins en Roxane Knetemann (SKIL Koga) en Andrea Bosman (SRAM Eemland). Marianne Vos was afwezig, doordat zij de avond voor de wereldbeker wereldkampioen op de baan was geworden op onderdeel scratch in Apeldoorn! Zij was de winnares van de Trofeo Binda de afgelopen twee jaar.
De dag voor de wedstrijd was het nog stralend weer geweest, maar bij de start begon het te regenen. Natuurlijk jammer voor het publiek maar niet zo erg voor onze ploeg, bovendien viel het mee met de kou. Al vroeg in de wedstrijd was onze ploeg erg verzwakt, doordat Loes, Regina, Roxane en Andrea bij valpartijen betrokken waren geraakt. Alleen Loes wist later in de wedstrijd na een lange achtervolging weer aan te sluiten.
Ondertussen ging Garmin Cervélo aanvallen vanaf de eerste klim. Mijn taak was het om vooral Emma Pooley in de gaten te houden. Zij is bergop een van de sterksten en bovendien kan ze ook enorm goed tijdrijden als wereldkampioen tijdrijden van het afgelopen jaar. Bergop kon ik mee met haar aanvallen, maar toen ze daarna na de afdaling probeerde weg te rijden lieten twee ploeggenoten van Garmin Cervélo het gat vallen en kon ik niet direct reageren. Arndt (HTC) zette de aanval nog in en ik sprong met haar mee, maar dat was eigenlijk al te laat. Het werd maar weer eens duidelijk dat je Pooley geen meter moet gunnen, want haar voorsprong liep snel op en aangezien daarna geen enkele ploeg actie ondernam werd het al snel duidelijk dat zij vooruit zou blijven.
Vervolgens werd het een afvalrace in de achtervolgende groep en een strijd voor plek twee, waarbij Emma Johannson en Evelyn Stevens een aantal keer op de klim een aanval deden om weg te komen. Ik kon wel steeds mee en probeerde vervolgens net voor de top door te trekken en zo in de afdaling weg te rijden. Helaas kwam de groep steeds weer in de afdaling terug.
Zo werd het uiteindelijk in de uitgedunde groep met 21 rensters een sprint voor plek twee. Loes trok de sprint super voor me aan en ging als eerste de laatste bocht door met mij in haar wiel. Alleen Emma Johansson wist me nog voorbij te steken in de sprint.
Ik was tevreden na afloop over hoe ik de wedstrijd had gereden en helemaal dat het uiteindelijk toch nog was beloond met een derde plaats! Op naar de volgende wereldbekerwedstrijd: a.s. zondag Ronde van Vlaanderen!
(De uitslagen van deze en alle andere gereden wedstrijden zijn op de nieuwe website te vinden onder ‘Agenda’.)
