vrijdag 12 augustus 2016

Tijd voor herstel en vooruitkijken

Met Nederland als bestemming vliegt Annemiek vandaag weg uit Rio de Janeiro. Met een groot deel van de wielerploeg keert ze terug, waarna het tijd is om te herstellen. “En dat wil ik de komende tijd rustig in huis doen”, vertelt Annemiek. “Ik begrijp dat de val op veel mensen indruk heeft gemaakt, maar wil er nu zelf een streep onder zetten en er niet constant aan herinnerd worden. Dat is ook waarom ik vandaag nog enkele interviews in Rio heb gegeven, maar het daar ook bij laat. Ik wil vooruitkijken en terugkijken op hoe ik wist te excelleren op de Olympische Spelen.” (ENGLISH below)

Fysiek gaat het goed met Annemiek. “Ik heb nog wel pijn in mijn rug door die drie gebroken wervels in de rug. Terug in Nederland ga ik daar samen met mijn artsen mee bezig en een plan maken qua herstel. Vooralsnog lijkt de schade mee te vallen. Die hersenschudding moet ik sowieso ook serieus nemen. Daarom wil ik nu echt even tijd voor mezelf en alleen even mijn naaste vrienden en familie bij me hebben. Verder wil ik zo snel mogelijk weer mijn leven oppakken en vooruit kijken naar mijn volgende doelen.”

Bedankt!
Wat opviel na Annemiek’s valpartij waren de vele reacties de ze kreeg. “Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor al die lieve berichtjes! Dat heeft me echt ontzettend goed gedaan. Ik heb alles gelezen, maar het is zo veel dat het me niet lukt om iedereen te bedanken. Hierbij dus!”

ENGLISH

Time to recover and look forward

With the Netherland as a destination, Annemiek flies away from Rio de Janeiro today. With a large part of the cycling team she returns home and after that it is time to recover. “And in the upcoming period I want to do that at home”, Annemiek says. “I understand that my crash has made an impression on a lot of people, but now I want to draw a line under it and not constantly be reminded of the crash. That is why I have given several interviews in Rio today, but those are the last. I want to look ahead and when I look back it is on how I managed to excel in the Olympics.”

Physically Annemiek is doing well. “I still have pain in my back, because of the tree broken dorsal vertebrae. Back in Holland I will make a recovery plan with my doctors. At this moment it looks like the damage is not too bad. The concussion is a thing I need to take serious. Therefor, I now really need time for myself and I want only my closest friends and family with me. I also want to move on as quickly as possible and look forward to my next goals.”

Thanks!
Something we noticed was the many reactions Annemiek got after the crash. “I want to thank everyone for all the sweet messages! That really pleased me a lot. I have read everything, but it is so much that it is not possible to thank everyone in person.

Gepost door: Aschwin Kruders op vrijdag 12 augustus 2016

20 reacties op “Tijd voor herstel en vooruitkijken”

  1. Bashir Moosani schreef:

    Glad to hear that you have not suffered any long term and permanent damage.

    Hope you recover to the better and experienced bicycle rider.

  2. Jan schreef:

    ….het valt me op, als ik hier door het Westland train, dat er nou wel heel veell meiden op de racefiets zitten: ik weet zeker dat jij (en de restvan jullie superploeg) met je OS optreden velen hebt geinspireerd! Veel beterschap en succes later in t jaar met racen!!

  3. Paul Beechen schreef:

    So glad to see that you are on road to recovery.

  4. Jim Clifford schreef:

    So many people the world over were thrilled by your courage and talent in Rio. It is a blessing that you are OK and recovering and we very much look forward to seeing you triumph in future. You are truly inspirational and the care and support of your Dutch team mates is a great example. Best wishes for an amazing future

  5. Peter schreef:

    Zo…….en dan nu een kop koffie, heerlijk thuis op bank in je eigen huis en met je eigen bed. Geniet er van 😊

  6. […] Via deze link kom je op de website van Annemieke van Vleuten […]

  7. Yserbyt Rudy schreef:

    Annemiek,wat ben ik blij dat alles goed gaat na je val in Rio.Jij was de verdiende winnaar,maar het lot geef er anders over beslist.ik wens je verder een spoedig herstel,en dat je zo verder doet,jij ben een zeer goede wielrenster en het vertrouwen in jou is zeer groot bij mij dat je nog veel beter gaat zijn dan vroeger.Van een Belgische fan,Rudy

  8. Clem schreef:

    Annemiek: Don’t think that what happened to you won’t have an effect on others. If millions watched, hopefully at least thousands will think twice and start wearing helmets when they ride their bikes. Here in the US practically no adult wears any helmet. We have too many people that suffer severe brain damage as a result.

    From now on I will wear one, even if to doesn’t look fashionable. If it saved you from serious damage, then they will hopefully save many others..

  9. Bas schreef:

    Je weet nu wat je kunt. Nooit meer aan twijfelen (ook niet berg op). Dit is het begin van veel moois. Maar nu eerst rust.

  10. Guillaume Fouré schreef:

    Hello Annemiek,

    I hope you feel and you are much better now. Actually I am very glad to see that you seem to be almost well now.
    You are very strong indeed and to see you with such wide smiles on your last photos is cheering up !

    I send you all my best wishes, joined with all the strength and courage you’ll need. I sincerely wish you a fully and speedy recovery Annemiek.

    I look forward to hearing good news from you soon.

    My best regards, take care,

    Guillaume Fouré (France)

  11. Ronald schreef:

    Hi, I am Ronnie, 73 old former cyclist. I just want to share my thoughts about the scary crash. We all know how slippery are the painted lines when they are wet!!! Never cross them under 20 degrees!
    One suggestion for the cycling authorities: All the painted lines in the curves should be repainted with abrasive paint (lot of sand in the paint).
    What a great champion you are Annemiek!!! You are the true Rio gold medalist, Good luck in the future, from now on, I am your fan.

  12. Henk schreef:

    Hoi Annemiek,
    Ook ik ben een groot bewonderaar van jou, misschien onbewust al sinds 2012 (Avondetappe), maar vooral sinds je geweldige race afgelopen zondag en de wijze waarop jij je uit het ongeluk worstelt. En ik ben een lotgenoot van jou, want ik heb drie jaar geleden ook een verschrikkelijke smak tegen het asfalt gemaakt die mij een kerngezonde voortand kostte en een blijvend litteken tussen mijn rechter neusgat en mijn mond en de eerste dagen net zo’n mooi blauw oog als jij nu hebt. Ik kan je wel vertellen, jouw val heeft er bij mij opnieuw ingehakt. Mijn val heb ik allang verwerkt (al wordt ik er dagelijks twee keer aan herinnerd als ik mijn tandprothese moet uithalen of plaatsen), het heeft allang mijn plekje in mijn leven, maar toen ik jou zag vallen beleefde ik mijn ongeluk opnieuw, net of er nog een stukje verwerking plaatsvindt.
    Allereerst wil ik doorgeven dat ik jou als sportvrouw en vooral als mens een kanjer vind. Mijn wielreninteresse beperkt zich hoofdzakelijk tot de voorjaarsklassiekers en de Tour de France. Wat betreft de vrouwen kende ik eigenlijk alleen Leontien v Moorsel en Marianne Vos. Maar ik ken jou ook al enkele jaren, omdat jij bij Mart Smeets in de Avondetappe zat en daar heb jij diepe indruk op mij gemaakt op mij en ongetwijfeld vele anderen. Zoals je daar jullie teaminzet uitlegde om Marianne haar Olympische titel te laten verlengen. Mijn gedachte over jou was toen al: die meid verdient het gewoon om zelf Olympisch kampioen te worden.
    En dan die race afgelopen zondag: je was geweldig, ik was met mijn zoon aan het kijken. Op een gegeven moment moest ik de tv uitzetten omdat wij gingen eten. Op dat moment had jij net je Amerikaanse medevluchter gelost en ik dacht: dit gaat ze op haar sloffen winnen, na het eten zet ik de tv weer aan en hoor ik dat je gewonnen hebt. Helaas toen ik de tv aanzette, was het bericht dat jij gevallen was en ik dacht meteen aan Marco Kruiswijk in de Giro en ik trok de conclusie dat die Amerikaanse gewonnen had. Toen ik verder ging kijken veranderden de berichten: toch een Nederlandse zege met Anna en de berichten en details over jou valpartij kwamen binnen en drongen langzaam tot mij door. Het heeft er enorm ingehakt en ik beleefde eigenlijk mijn eigen valpartij nog een keer. Toen ik het bevrijdende bericht hoorde dat je bij kennis was in de ambulance was ik ook overtuigd dat jij het ging redden.
    En iets vertelde mij ook dat je van de verschrikkelijke klap zelf niets gevoeld hebt. Jouw verhaal bij Edwin Evers en later bij de NOS bevestigde mij dat, op dat moment kwamen de tranen bij mij naar boven, wat lijkt dat veel op mijn eigen val. Bij mij gebeurde het op een regenachtige november avond, van mijn werk met de fiets naar het station. Die dag een kloten dag gehad op mijn werk. Moest zoals iedere dag over een dorpstraat, vervolgens een winkelerf waar je mag fietsen en dan linksaf slaan een zijstraat naar het station (en met de trein naar huis), zeer bekende route in ieder geval. Het regende hard, ik reed nog in die dorpstraat, voelde even aan mijn broek. Het volgende moment stond ik met mijn fiets aan de hand, in een mij onbekende straat en een tand die los in mijn mond bungelde en ik dacht vluchtig aan een sollicitatie waar ik een week eerder mee bezig was. En dat met die tand vond ik op dat moment vanzelfsprekend. Wat ik daarna gedaan heb weet ik niet meer, vervolgde gewoon mijn weg denk ik. Ik kwam in ieder geval wel gewoon op het station terecht met de bedoeling om in de trein te stappen en naar huis te gaan. Op het perron kwamen meerdere mensen op mij af en die zeiden tegen mij: “Meneer, wat ziet u er uit, zullen wij een ambulance bellen?”
    Tot hier mijn verhaal. Het is duidelijk, ik ben daar in die dorpstraat een verschrikkelijke wijze tegen het asfalt gesmakt, heb daar ook eventjes buiten bewustzijn gelegen, daar door niemand opgemerkt, vermoedelijk domweg omdat niemand langs is gelopen. Uiteindelijk zelf weer opgekrabbeld. Aangezien er geen camera’s in de buurt waren, weet niemand wat daar exact met mij gebeurd is, misschien wel net zo over de kop geslagen als jou, Annemiek. Maar wat ik wel weet is dat mij de pijn van de klap en de pijn van het breken van de tand bespaard is gebleven, wat eigenlijk niet logisch is. En wat ik zelfs mijn ergste vijand niet gun. Net of een paar seconden voor de klap ik mijn bewustzijn al verloor. En als ik jou verhaal hoor: “Ik voelde mijn wiel wegglippen en het volgende moment was ik in het ziekenhuis” Het lijkt ook of jij een paar seconden voor de harde klap het bewustzijn verloor.
    Ik heb toen twee engeltjes op mijn schouder gehad en jij afgelopen zondag ook, misschien wel dezelfde twee engeltjes. En, Annemiek, ik ben zo blij dat jij er uiteindelijk net zo goed uit bent gekomen als ik destijds. En ik wens je alle sterkte toe met je verwerking en heel veel plezier met je wielercarriere of wat je ook gaat doen. En die olympische titel, natuurlijk hoop ik dat jij die nog een keer wint, maar het is maar zo relatief. Wat dat betreft heb ik deze week veel meer verdrietige en teleurgestelde sporters gezien dan winnaars. Als je hem nog een keer wint is het meegenomen en het is natuurlijk altijd goed als je al aan Tokio denkt, maar laat je er niet door obsederen. Het belangrijkste is plezier in het leven waar je op dat moment mee bezig bent en dat doe jij zeker,als ik op deze website kijk. Jij staat positief in het leven en daarom ben je een superkanjer. Het komt allemaal goed met jou en ik ga jou vaker volgen dan ik afgelopen jaren gedaan heb.
    Henk

  13. Marcel schreef:

    Zo, dikke streep eronder, herstellen en dan weer zo snel mogelijk op het fietsie. Zorg dat je er nog sterker uitkomt, dan is de kans groot dat je over vier jaar je ultieme revanche kan halen. Ik volg je vanaf nu op de voet. Succes Annemiek!

  14. Frank Rader schreef:

    Hi Annemiek, so glad you are well enough to travel home 🙂 be sure to get lots of afternoon naps, hot tubs and eat nourishing meals so you can heal quickly. I benefited from acupuncture when I fractured my vertebrae and I thought it made a difference 😉

  15. Ian Mcintyre schreef:

    Time is a great healer, both mentally and physically. You’ll come back stronger and wiser, you have the outlook and determination to make that happen. You’ve made a lot of friends recently, and Impressed a lot of people ………. Good luck for the future …………. and keep on smiling ! 🙂

  16. Jeanne Roeland schreef:

    Ik ben blij te lezen dat je de hersenschudding serieus neemt 💪🏼 sterkte!

    Liefs Jeanne

  17. Joost schreef:

    Hoi Annemiek,
    Net het interview teruggekeken. Je zat zichtbaar te genieten toen je vertelde hoe je excelleerde op de klim. Ik hoop dat je nog vaak aan dat mooie moment kan terugdenken en dat het gehele Olympische avontuur uiteindelijk een juiste plek in je hart krijgt.
    Welkom thuis en een goed en rustig herstel gewenst!
    Joost

  18. Claar Schouwenaar schreef:

    Ha lieve Annemiek,
    Wat was je goed en wat ben je goed. Zit met alle wielerdames te genieten van je optreden in rio, zowel op de fiets als in je interviews. Ondanks de pech denk ik dat je ook een wakende engel op je schouder hebt, dat je er nu zo bij zit en dat je nu al vooruit kunt kijken.
    Ik hoop je gauw weer in NL op de fiets te zien.
    Lieve groet, Claar

  19. Ronny schreef:

    Tot binnenkort. Kijk er naar uit om je weer te zien koersen. 👍
    Maar geniet eerst en vooral van het weerzien van je familie. 😄
    Ronny

  20. Arjen Miedema schreef:

    Hallo Annemiek,
    Je hebt helemaal gelijk dat je niet constant geassocïeerd wilt worden aan dat ene moment. Ik zat helemaal in de flow toen je die Amerikaanse voorbij ging. De spanning die je teweeg hebt gebracht was enorm en of dat nu wel of niet met een medaille beloond zou worden lijkt zeker nu niet belangrijk. Je hebt ons, kijkers, een geweldige middag bezorgd.
    Doe het rustig aan. Herstel goed, geniet van elk uur, elke dag weer en heel Nederland is trots. Niet alleen op jou, maar jullie alle vier. En toen je gisteren het appje van Anna aanhaalde heb je laten zien wat voor een gouden team jullie zijn.
    Een hartelijke groet
    Arjen Miedema

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

donderdag 8 augustus 2024

Nieuwe fase: update 11 maanden na mijn laatste wedstrijd te hebben gereden.

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

© Annemiek van Vleuten