Ja, ik mag weer! Uiteindelijk veel eerder dan verwacht en gehoopt, maak ik mijn rentree in koers. Op zaterdag 2 maart rijd ik de Omloop Het Nieuwsblad en een week later op 9 maart de Strade Bianche. Twee koersen die ontzettend mooi zijn om te rijden en waar ik in een ondersteunende rol aan de start zal staan. Ik ben ontzettend blij om weer in wedstrijdverband actief te kunnen zijn. Dat is uiteindelijk toch waar je het voor doet. Na afloop van die twee koersen ga ik weer terug naar het trainingskamp.
Op dit moment ben ik een heel goed blok met trainingen aan het doen en het is heel mooi om daar even twee koersen tussendoor te kunnen doen. Helemaal nu ik gevoeld heb dat mijn knie dat wel aan kan. Zeker na dat enorme trainingskamp met de mannen van Mitchelton-Scott waarop mijn knie niet reageerde. Daarna heb ik overleg gehad met de ploeg. Die twee koersen liggen me wel en bovendien zou het mijn elfde Omloop Het Nieuwsblad worden. Dat vind ik altijd wel een mooie koers, die ik liever niet wil missen.
“Het is toch een mooie test om eens te kijken waar ik sta”
Zoals gezegd ga ik ze wel in een rol als ondersteunende renster rijden, maar het is toch een mooie test om eens te kijken waar ik sta en waar ik nog aan moet werken. Daarbij is het ook een mooie gelegenheid om voor het team een ondersteunende rol te vervullen, waar zij later in het jaar wellicht weer voor mij gaan rijden. Ik kijk er dus echt naar uit.
(Tekst gaat verder onder de foto)
En heb ik die twee wedstrijden achter de rug, dan keer ik weer terug naar het trainingskamp. Want het is dan wel zo dat ik inderdaad weer snel op niveau ben, zoals veel mensen zeggen, maar er is nog wel veel werk aan de winkel. Ik denk dat ik dat in de Omloop Het Nieuwsblad ook wel ga zien. Om echt op een hoog niveau uit te komen, moet ik nog wel de puntjes op de i zetten. Het basisniveau is nu gewoon super goed en hier op Tenerife ben ik ook weer bezig met intensieve trainingen, maar om echt het niveau te krijgen wat ik heb gehad, moet ik echt nog wel wat langer trainen. Ik heb acht weken niet getraind en dit is nu mijn negende week dat ik weer op de fiets zit.
“Uit mijn comfort zone met hen bergop rijden”
Het staat hier bij het hotel echt vol met ploegen. Zo zijn Team Sunweb en Jumbo-Visma hier ook en met die laatste ploeg ben ik een paar keer mee geweest. Dat was wel een beetje een déjà vu van het rijden met de mannen van Mitchelton-Scott mee. Uit mijn comfort zone met hen bergop rijden. Primoz Roglic, Steven Kruijswijk, Antwan Tolhoek en Laurens De Plus zaten hier. Bergop kan ik hen in mijn allerbeste doen al niet bijhouden. Meestal gaan de laatste 40 a 50 kilometer aan één stuk bergop naar het hotel. Dan rijden zij een lekker tempo door en dat is voor mij al te intensief.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Ik kreeg al veel berichten of ik ze een beetje pijn kon doen, maar die illusie heb ik niet. Het verschil tussen mannen en vrouwen is toch echt heel groot. Zeker als je met zulke klasbakken op pad bent. Maar dat maakt ook niet uit. We deden bijvoorbeeld zeven uur, waarvan ik de eerste vier en een half uur met hen meeging. Dan rijd ik bergop toch zeker net wat intensiever dan ik mezelf aan zou doen. Door dat soort trainingen af en toe te doen, kom ik hier wel echt sterker van terug. Bovendien is het leuk om te doen.
“We hebben hier lekker de tijd om even bij te praten”
Momenteel is mijn buurvrouw Jantine hier ook. Dat is ook even gezellig, om even een onderbreking te hebben in het trainingskamp. Er was ditmaal ook geen ploeggenote die met me mee kon. Het is dus wel echt leuk dat zij langs komt. We hebben hier lekker de tijd om even bij te praten. Wie daarnaast ook nog langs kwamen, waren de mannen van de NOS. Zij maakten een mooie reportage over mijn komende terugkeer in het peloton.
Annemiek
