woensdag 15 februari 2023

Terug in Europa staan de voorjaarskoersen voor de deur

Na zes weken Colombia sta ik weer op Europese boden. Vlak voordat het seizoen voor mij begint, vanaf donderdag in de vierdaagse etappekoers Setmana Ciclista Valenciana, ben ik gisteren in Spanje aangekomen. Na mijn vorige update op deze website, heb ik nog twee mooie laatste weken in Colombia gehad. In Boyaca om precies te zijn, een regio vlakbij Bogota die nieuw was voor mij. Daar was ik terechtgekomen via mijn trainer Louis, die er contacten heeft met twee jongens die er talentvolle renners uit de Colombia helpen. Het waren twee mooie laatste weken. Ik heb een heel goede tijd gehad en weer een heel andere regio van het land leren kennen.

Het was niet echt een hotel waarin ik die twee weken zat, maar meer een groot huis. In de laatste week kwam ook Taco van der Hoorn aan, met wie ik nog een aantal keren heb kunnen trainen. Het was daarnaast leuk om met de U23 jongens te trainen die in het huis wonen. Zij deden mijn hele trainingsschema met me mee. Ik heb daarbij super lekker weer gehad en bijna geen regen. Op 2500 meter rijd je gewoon in korte broek en met korte mouwen. Dat je op zulke hoogte zulk lekker weer hebt, is eigenlijk ongelooflijk.

“Als ik even niet oplette en ik keek even achterom, dan hingen er zo een stuk of twaalf renners in mijn wiel”

Veel trainingen doe je ook echt op 3000 meter hoogte. Daarbij merkte ik wel echt het verschil met zowel jongens als sommige meiden, die daar veel meer aan gewend zijn. Het is ook echt een fietsregio. Als ik even niet oplette en ik keek even achterom, dan hingen er zo een stuk of twaalf renners in mijn wiel. Ook een aantal meiden sloten soms aan. Die heb ik dan ook wel wat extra aandacht gegeven, omdat ik het heel leuk vind om jonge meiden te stimuleren en te enthousiasmeren voor het fietsen. Maar mensen enthousiast krijgen was er zeker geen probleem.

De tijd in Colombia is voorbij gevlogen. Ik heb er hard getraind en veel uren gemaakt, maar ik kijk nu ook wel uit naar het eerste koersblok dat gaat komen. Ik begin met vier dagen in de Setmana Ciclista Valenciana. Dinsdag ben ik pas aangekomen en dat heeft er ook wel mee te maken dat het voor mij niet de belangrijkste koers is. Maar het is wel leuk om er weer lekker in te komen en vier dagen lekker te koersen. Vooral de derde etappe is echt lastig, met 2700 hoogtemeters. De andere dagen bieden kansen voor de sprinters, maar we hebben sowieso meerdere kaarten om te spelen en ik denk dat deze koers daar zeker goed voor is.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Voor mij is het lekker om erin te komen en me weer bij het team te voegen, ook met Floortje Mackaij als nieuwe ploeggenote die meedoet. Het zal ook even de benen testen worden, want ik heb in Colombia vooral op 3000 meter hoogte gereden. Je kunt de wattages dan totaal niet vergelijken met wat je op zeeniveau doet. Ik vertrouw op het proces dat ik daar goede dingen heb gedaan. De laatste weken heb ik niet lager dan op 2400 meter hoogte getraind, dus waren de wattages gewoon veel lager. Ik kom natuurlijk ook een beetje aan met een jetlag, dus het zal zien zijn hoe het gaat. Maar ik heb er wel heel veel zin in en ook vertrouwen in. Het is een mooie koers om erin te komen.

“Ik heb mezelf meer ‘omgetoverd’ tot iemand van de langere inspanningen”

Na die koers volgen de Omloop Het Nieuwsblad en de Strade Bianche. Wat ik wel merk is dat ik steeds meer een etappekoersrenster ben geworden. Ik heb mezelf meer ‘omgetoverd’ tot iemand van de langere inspanningen. Daarmee merk ik wel dat mijn één, twee tot vier minuten inspanningen minder goed zijn geworden. Ik ben minder explosief dan ik in het verleden was. Dat heeft deels te maken met leeftijd en deels omdat ik mezelf heb omgetoverd tot etappekoersrenster. Dan verlies je gewoon wat explosiviteit. Ik moet me altijd verantwoorden dat ik de Amstel Gold Race nog nooit heb gewonnen, maar uiteindelijk is de Cauberg slechts een inspanning van anderhalve minuut. Dat is gewoon super explosief en dat is een heel andere tak van sport dan de Tour de France, die dit jaar bijvoorbeeld de Tourmalet op gaat. Je kunt gewoon niet alles winnen.

We hebben deze voorbereiding wel een andere aanpak gekozen, om in ieder geval mijn explosiviteit iets aan te scherpen. Voor 99% heb ik hetzelfde gedaan, maar we hebben wel wat accenten anders gelegd. Daarnaast ben ik gaan samenwerken met Armand Bettonviel. Dat is een biochemist, die ook onder andere met wereldrecordhouder op de marathon Eliud Kipchoge werkt. Ik heb dus toch nog wel weer wat aanknopingspunten kunnen vinden, om toch nog weer op een aantal details te kunnen gaan werken.

“Voor mij is het ook heel fijn om de motivatie in het laatste jaar niet te verliezen, doordat we nog weer met nieuwe dingen kunnen komen”

Het is super leuk en motiverend om dat soort nieuwe dingen te doen, ook om je eigen lichaam beter te leren kennen. Via mijn training en Armand hebben we dus die explosiviteit weer aangepakt. Voor mij is het ook heel fijn om de motivatie in het laatste jaar niet te verliezen, doordat we nog weer met nieuwe dingen kunnen komen. Armand zei al dat het best jammer is dat ik na dit jaar ga stoppen, omdat we best nog wel wat dingen te verbeteren hebben en de tijd daar nu te kort voor is, dus het is jammer dat ik de samenwerking nu pas met hem aangegaan ben. Van de andere kant is het ook wel weer heel leuk om in het laatste jaar nog weer zoveel kennis op te doen en wie weet komt het ook nog van pas in mijn carrière hierna.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Iets meer rood omcirkeld in mijn agenda dan de wedstrijd in Valencia, staan de Omloop Het Nieuwsblad en Strade Bianche. Die volgen in de twee weken erna. Dat vind ik heel mooie koersen en daar heb ik heel veel zin in. Vorig jaar won ik de Omloop op mooie wijze en ik kijk ernaar uit om er weer te rijden. Dat zijn dus ook beide wedstrijden met inspanningen van zo’n twee minuten en het parcours zal hetzelfde zijn als andere jaren. Maar hoe zwaarder en langer de koers is, hoe meer de explosiviteit bij mijn concurrenten ook afneemt. Als het een zware koers is geweest, liggen beide koersen mij wel. Voor de Muur en Bosberg vind ik een mooie combinatie in de finale. En Siena met de Strade Bianche is natuurlijk helemaal gaaf. De eerste drie uur is het vaak ‘oorlog’, met daarna wat rust en ook de finale is super mooi.

“Niet alleen het winnen geeft energie, maar ook teamwork en iets overbrengen op andere rensters”

Een heel leuke bijkomstige factor is dat we met Floortje Mackaij en Liane Lippert twee nieuwe aanwinsten in de ploeg hebben. Met Floortje ga ik in Valencia rijden en met beiden in de Omloop en Strade. Daardoor hebben we meerdere kaarten om te spelen. Dat zou voor mij ook minder kunnen uitpakken, als ik de benen stil moet houden wanneer we één van die twee of een andere ploeggenoot voorop hebben zitten. Maar over het algemeen vind ik het leuk om het spel te spelen. Met deze twee aanwinsten erbij, denk ik dat we meerdere kaarten hebben om te spelen en dat maakt het vrouwenwielrennen denk ik ook interessant. Het is leuk om met jonge talenten te werken en hen te inspireren voor de toekomst. Niet alleen het winnen geeft energie, maar ook teamwork en iets overbrengen op andere rensters. Daar kijk ik naar uit.

Annemiek


Over de Setmana Ciclista Valenciana
De Spaanse etappekoers Setmana Ciclista Valenciana is de laatste jaren sterk bezet en dat zal dit jaar ook zo zijn, met liefst twaalf van de vijftien World Tour teams aan het vertrek. De wedstrijd begint op donderdag 17 februari met 119 kilometer lange rit van Valencia naar Sagunt, waarna de tweede etappe op vrijdag 116 kilometer lang is, met de start in Borriana en de finish in Vila-real. De kans op een sprint is in die ritten groot, maar op zaterdag is het flink klimmen geblazen. Dan is de start in Agost en 132 kilometer de finish in Altea, waarbij in de laatste 60 kilometer twee flinke bergen moeten worden bedwongen. De slotrit op zondag, van Tavernes de la Valldigna over 113 kilometer naar Ganadia, heeft juist weer een meer een ‘Spaans klassiek’ parcours met steilere beklimmingen. Wanneer je op de links hiervoor klikt, kun je op de dagen zelf de livestream van de etappes bekijken.

Gepost door: Aschwin Kruders op woensdag 15 februari 2023

6 reacties op “Terug in Europa staan de voorjaarskoersen voor de deur”

  1. Joop Barends schreef:

    Hi Annemiek,
    Het wielrennen zal na 2023 nooit meer hetzelfde zijn zonder jou!
    Nu al bedankt voor al die mooie wedstrijden die jij kleurde met overwinningen.
    Ik zal je rijden missen!
    Succes in het leven na het wielrennen.
    Greetz
    Joop

  2. Bert schreef:

    Hei Annemiek,
    Mooi dat je zo genoten hebt in Colombia!!
    Ik ben erg benieuwd naar je laatste seizoen en wens je veel fietsplezier en succes!!
    Groet,
    Bert

  3. Bart van der Putten schreef:

    Hoop dat je een geweldig seizoen hebt en nog lekker veel gaat winnen! Ben fan!

    Gr. Bart

  4. CATRYSSE Fernand schreef:

    Laat ons terug genieten zoals vorige jaren , veel succes en vooral recht blijven zodat je gespaard blijft van kwetsuren !! Ik zal alvast een kaarsje laten branden !! Sportieve groetjes !

  5. Bob schreef:

    Succes in Valencia, ik ga het volgen. Maak er een triple van in je regenboogtrui.

    Grtz Bob

  6. Beatrix Boumans schreef:

    Hahaha ik uitzoeken waar ganadia ligt… onbekend, eerst had ik natuurlijk Granada gegoogeld, maar dat was veel te ver. Het is Gandia waar jullie die zondag naar toe fietsen, helaas net even te ver weg voor ons, wij zitten 500km zuidelijker.
    Succes en geniet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

vrijdag 8 december 2023

Laatste zolderopruiming groot succes

© Annemiek van Vleuten