zaterdag 9 maart 2019

Solo naar zege in Strade Bianche

In haar tweede wedstrijd van het seizoen, de Strade Bianche, heeft Annemiek direct de overwinning gepakt. Ze kwam solo aan bij de finish in Siena, nadat ze op twaalf kilometer van de streep op de laatste gravelstrook was weggereden. “Ik ben hier heel blij mee. Dat ik met ruim een halve minuut voorsprong solo aankwam op de streep, na alles wat ik heb meegemaakt, was wel een droom die werkelijkheid werd. Dit vind ik echt een super mooie koers om op mijn naam te schrijven.”

Vorige week reed Annemiek in de Omloop Het Nieuwsblad al naar een vierde plaats en dat deed haar goed. “Daardoor ben ik wel naar deze koers gegaan met het vertrouwen dat ik hier misschien podium kon rijden”, vertelt ze. “Amanda Spratt en ik waren de kopvrouwen, terwijl Lucy Kennedy als beschermde rensters aan de start stond. Er werd vanaf de eerste gravelstrook vollebak gekoerst.”

Waar het vorig jaar heel slecht weer was in Italië, was dat ditmaal anders, maar ook dat had invloed. “Doordat het droog lag, waren die stroken erg stoffig. Het was technisch ook lastig om er op te koersen. Er waren ook best wat valpartijen door de losse gravel en het was dus ook wel echt zaak om van voren te zitten. Helaas kwam Spratty in de vijfde van twaalf sectoren ten val. Ze is voor controle naar het ziekenhuis, maar ik begrijp nu dat het goed met haar gaat. Daardoor kwamen Lucy en ik met zijn tweeën te zitten in een groep waarin veel teams nog wel drie of vier rensters hadden.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

De finale barstte in de laatste dertig kilometer echt los. “Er werd best wat aangevallen”, kijkt Annemiek terug. “Lucy had als taak om mee te springen en deed dat goed. Dit jaar probeerden we echt om mee te zitten en door haar werk kon ik me rustig houden. In de laatste 25 kilometer zaten nog drie gravelstroken die bergop gingen. Ik wist wel dat het daar los ging breken en was erg attent.”

Wachten
Steeds minder rensters bleven vooraan over. “Aan de op één na laatste strook begon ik goed gepositioneerd en trok ik al een beetje door. Ik denk dat ik de anderen daar ook al wel een beetje pijn deed. Toen besloot ik wel om tot de laatste sector te wachten en daar alles te geven. Die was wel wat korter, 1,1 kilometer, met eerst een stuk afdaling. Er werd tot dat moment nog wel veel aangevallen, waarbij ik ook mee sprong, maar ik wou als eerste aan die afdaling beginnen.”

Blijven gaan
Zo gezegd zo gedaan. “Daarna heb ik iedereen uit het wiel gereden, waarop ik alleen bovenkwam en nog zo’n twaalf kilometer te rijden had. Als je er dan aan begint moet je ook blijven gaan, dacht ik. Dat was wel super pittig. Ook omdat ik niet wist wat er achter me gebeurde. Als ze bij Boels-Dolmans samen zouden werken en er één fris hielden, kon die op de klim naar de finish misschien wel springen. Ik merkte echter dat ik best goed hersteld was voor die slotklim en ben blij dat ik het volhield. Finishen daar, ook in Italië en dan in zo’n mooie wedstrijd is echt speciaal.”

Klik hier om een samenvatting van de Strade Bianche te bekijken.

Foto’s: Sportfoto.nl

Gepost door: Aschwin Kruders op zaterdag 9 maart 2019

4 reacties op “Solo naar zege in Strade Bianche”

  1. Rik Zakee schreef:

    Ben je niet te vroeg in vorm? De giro is pas over vier maanden en dan moet je fris zijn. Er zit maar een vlakke etappe in. Zelfs de ploegentijdrit gaat grotendeels bergop naar het geboortedorp van Fausto Coppi. Je bent al aardig in zijn voetsporen aan het treden. Daar hoort de maglia rosa natuurlijk wel bij.

  2. Sidney schreef:

    Wat een prestatie weer, nog meer respect afdwingen is bijna onmogelijk Annemiek.
    Ik maak me wel een beetje zorgen om jouw gezondheid. Pas goed op jezelf. Maar beul jezelf niet al teveel af.
    Maar wat een strategische keuzes heb je gemaakt. Fantastisch om je te zien winnen.
    Gefeliciteerd!

  3. Joost kerkhove schreef:

    Woorden schieten tekort om te beschrijven hoe we de koers meebeleefden! Je was werkelijk outstanding en de manier waarop je het klaarspeelde was pure klasse. Hiermee is de druk van de ketel en kan je focussen op een volgend monument! Wat is het fijn om supporter van jou te mogen zijn! Geniet!

  4. Bert Meertens schreef:

    Niet meer normaal zeg. Even dimmen Annemiek 🙂
    Het seizoen is nog zo lang en nu al winnen na revalidatie.
    Het moet niet veel gekker worden!

Laat een antwoord achter aan Joost kerkhove Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

vrijdag 8 december 2023

Laatste zolderopruiming groot succes

© Annemiek van Vleuten