Na echt een goede trainingsstage op Tenerife, kijk ik er heel erg naar uit om mijn nummer weer op te spelden en me weer bij mijn team te voegen. Vorig jaar en het jaar ervoor had ik al wat koersdagen in de benen tijdens de Omloop Het Nieuwsblad. Nu wordt het deze zaterdag echt de eerste wedstrijd van het seizoen. Ik ben benieuwd hoe de benen zijn. Dit is gewoon een heel goede test en heel mooie koers. Vanaf 2008 rijd ik bij een UCI-team en sinds toen heb ik volgens mij geen editie gemist. Dit wordt dus mijn elfde deelname.
Ik heb aangegeven dat ik graag voor het team wil rijden en zal dus als ondersteunende renster van start gaan. Sarah Roy en Gracie Elvin zijn gebaat bij een zware koers, dus we moeten niet met alle sprinters naar de finale gaan rijden. Het is een super mooie finale. Een finale die ik ken van de Ronde van Vlaanderen in 2011, met de Muur en Bosberg. Ik zal gewoon mijn best doen om hen zo goed mogelijk in positie te brengen. Dat betekent eigenlijk ook dat mijn eigen ambities niet zijn om mee te doen om de winst. Als ondersteunende renster zal je niet met frisse benen in de finale komen. Dat maakt ook niet uit.
De laatste weken krijg ik veel vragen van mensen die denken, je hebt zoveel uren op de fiets gezeten, hoe kan het dat je nog niet top bent? Het antwoord daarop is heel simpel; dat kan ik gewoon zien. Dit is mijn tiende week dat ik nu aan het trainen ben, na acht weken te hebben stil gezeten. Ik heb dus wel tien weken super hard getraind en er alles aan gedaan, maar het heeft gewoon tijd nodig voordat je weer op je niveau zit. Mensen denken dat je direct weer top bent en dan krijg je die opmerkingen, maar objectief kan ik gewoon aan de waardes zien waar ik sta.
“Ik heb gewoon goede hoop dat ik na nog een keer een trainingskamp toch wel weer een stapje kan zetten”
Wat wel zo is, is dat in vergelijking met vorig jaar maart, ik verbazingwekkend genoeg al best weer in de buurt zit. Maar ik zit echt nog niet op mijn topniveau. Als ik vergelijk met wat ik vorig jaar in mei en juni aan wattages wegtrapte, dat zit er nu nog niet in. Er zit dus nog heel veel groei in en dat is ook mooi en ook heel reëel. Je kunt het niet direct terugverwachten. Dat heeft gewoon wat meer tijd nodig en dat is ook de reden dat ik na de Omloop Het Nieuwsblad en de Strade Bianche weer terugga naar Tenerife om verder te trainen.
Ik moet zeggen dat weer opnieuw op trainingskamp gaan ook best wel een beetje een opgave is, al vind ik het daar ook heel mooi trainen. Het betekent echter wel dat ik weer extra van huis weg ben, maar ik heb er toch voor gekozen om dat te doen, omdat ik van thuis zitten dat niveau niet terug ga krijgen. Ik heb gewoon goede hoop dat ik na nog een keer een trainingskamp toch wel weer een stapje kan zetten en dat me dat toch dichtbij een nog hoger niveau richting de Ardennenklassiekers kan krijgen. Dat is toch echt wel het hoofddoel voor het begin van het seizoen.
“Een tijd geleden had ik niet eens durven dromen dat ik hier al aan de start zou staan”
Na de Omloop Het Nieuwsblad weet ik waar ik sta en waar ik nog aan moet werken. Ik hoop wel het gevoel te hebben dat het niet onwijs ver weg is, maar als ik naar mijn eigen wattages kijk, denk ik dat dat ook niet zo is. En dat ik best al wel een eind kan komen om mijn team tot diep in de finale bij te staan. Als dat zo is ben ik al dik tevreden en ga ik weer vol goede moed verder trainen in het volgende blok. Een tijd geleden had ik niet eens durven dromen dat ik hier al aan de start zou staan.
Annemiek
Foto: Omloop Het Nieuwsblad 2018 – Sportfoto.nl
