Bij de Nederlandse kampioenschappen tijdrijden in Bergen op Zoom is Annemiek er woensdag niet in geslaagd om haar titel te prolongeren. Na 25,8 kilometer moest ze haar meerdere erkennen in drie landgenotes. Europees kampioene Ellen van Dijk greep de titel. Op haar gaf Annemiek negentien seconden toe. Zilver was er voor Anna van der Breggen, brons voor Lucinda Brand.

“Ik ben wel een beetje teleurgesteld over mijn prestatie”, zo liet Annemiek na afloop weten. “Ik ging echt voor de overwinning vandaag, voelde me ook echt fit en heb voor mijn gevoel een heel goede tijdrit gereden. Als ik naar mijn wattages keek waren die ook gewoon goed. Ik wilde ditmaal niet te hard vertrekken en achteraf gezien heb ik daar 22 seconden verloren in de eerste dertien kilometer.”

Die achterstand maakte Annemiek dus niet meer goed. “Ik heb wel iets terug kunnen pakken, vier seconden, maar meer niet. Toen ik bij het tussenpunt hoorde dat ik 22 seconden achter lag, wist ik ook wel dat het heel moeilijk ging worden. Ik kon wel nog een goede tand bijschakelen, heb echt alles gegeven tot aan de finish en reed ook echt harder nog in het tweede stuk. Dat was niet goed genoeg om de tijd die ik in het eerste stuk verloren had, goed te maken.”

Dicht bij elkaar
Met vier rensters binnen negentien seconden van elkaar, bleek maar weer eens hoe hoog het niveau bij de Nederlandse vrouwen is. Daar kon Annemiek ook wat positiefs uithalen. “Uiteindelijk lig ik negentien seconden achter en zit het allemaal heel dicht bij elkaar. Als het een heel groot tijdverschil was geweest, was ik heel teleurgesteld geweest. Nu denk ik, het is ook de vorm van de dag, geen paniek.”

De tijdrit was voor Annemiek ook weer haar eerste wedstrijd na de hoogtestage. “Dit is ook onderdeel van mijn voorbereiding op de Giro. Ik voel me gewoon goed. Vandaag kwam het er alleen even niet uit. In de regenboogtrui winnen zou heel mooi zijn geweest, maar of je nu tweede, derde of vierde wordt maakt me niet zo heel veel uit. Het doel was Nederlands kampioen worden.”

‘Fijn om die support te hebben’
Ondanks dat ze de enige Nederlandse in haar ploeg is, stond Annemiek ook ditmaal niet alleen. “Het was tof dat de mechanieker van de ploeg, Pat Ryan, er weer bij was. Die had een goed record met mij. De eerste twee keer won ik met zijn coaching, deze derde keer niet. Maar het was fijn om die support hier weer te hebben.”

Foto: Sportfoto.nl