zaterdag 24 februari 2018

Na Omloop Het Nieuwsblad echt klaar voor WK

Een week voor ze in Apeldoorn deelneemt aan de wereldkampioenschappen baanwielrennen, heeft Annemiek zaterdag ook de openingsklassieker van het wielerseizoen gereden. In de Omloop Het Nieuwsblad finishte ze in het peloton. Dat na een wedstrijd waarin ze toch een beetje op twee gedachten hinkte. “Je zit toch met je hoofd een beetje bij volgende week. Ik heb er zoveel voor gedaan. Dan wil je hier niet met één of andere valpartij dat verspelen. Eigenlijk moet je wat agressiever zijn als je hier aan de start staat.”

Toch wilde Annemiek zich ook wel laten zien en dat deed ze ook. “Ik was echt benieuwd hoe ik ervoor zou staan”, vertelt ze. “Bij een paar trainingen op de weg had ik wel gezien dat ik er wel even een tandje bij zou moeten zetten. Ik probeerde het verschil wel te maken op de Muur van Geraardsbergen, maar de groep die me kon volgen was gewoon te groot. Mijn doel was om op de Muur en de Bosberg een keer hard door te trekken. Op de Muur werd ik een beetje geblokkeerd en kon ik niet vroeg genoeg aangaan en dan kan ik nu niet het verschil maken. Dan moet de klim langer zijn.”

Wegkomen zat er dus niet in en ruim veertig rensters sprintten uiteindelijk om de winst. “De vele tegenwind zorgde er wel voor dat het vandaag erg lastig was om aan te vallen. Vorig jaar hadden we echt een onwijs mooie finale, maar nu was het gewoon een matte koers. Ik ben twee keer wat doorgereden op die beklimmingen, maar voor de rest was het vrij rustig. Eerder was het hier meer koers. Voor mij was dat vandaag echter niet heel erg met het oog op de WK.”

‘Deelnemen goed idee’
Dat ze aan de start stond was voor sommige mensen misschien een verrassing, maar niet voor Annemiek. Ook al was het op momenten ook wat lastig. “Mijn trainer vond het wel een goed idee dat ik hier nog ging rijden. Maar dan rij je en is het positioneren toch soms wel wat tricky. Ik was misschien in mijn hoofd toch wat teveel met volgende week bezig. Je gaat hier dan niet alle risico’s uit de kast trekken om toch maar van voren te zitten. Maar op de punten waar ik van voren moest zitten heb ik dat ook nu wel gedaan.”

In de finale trok Mitchelton-Scott de kaart van de Belgische sprintster Jolien D’hoore. Zij werd achtste. “Ik vond het leuk om met Jolien te koersen. Ze is teleurgesteld, maar we hadden wel een heel goede lead-out voor haar. Daar kon ik ook nog mijn steentje aan bijdragen. Het is wel heel mooi dat je in zo’n finale nog een doel hebt, op het moment dat de keus is gemaakt om voor Jolien te gaan. Dat bevalt me wel, dus ik ben blij met haar.”

‘WK blijft een mooi project’
En nu gaat de focus helemaal op de WK baanwielrennen. Annemiek kijkt er met plezier naar vooruit. “Ik heb heel veel kwaliteit gedaan en daarop gefocust. Mijn leercurve is nog niet helemaal afgevlakt. Als ik nog wat meer tijd zou hebben, kan ik me nog wel wat meer verbeteren als baanwielrenster, maar ik heb me nu op de hoofdpunten gefocust. Ik heb het idee dat de WK net even iets te vroeg komen als het gaat om het beste wat ik in me heb, maar het was een heel mooi project. Het blijft een beetje uit mijn comfort zone, maar ik voel me wel klaar en heb er ook heel veel zin in. Het is daarbij heel leuk om in Nederland mee te doen en ik ben er ook trots op om deel uit te maken van deze Nederlandse baanploeg.”

Zijn de wereldkampioenschappen achter de rug, dan gaat Annemiek zich richten op de klassiekers vanaf eind maart. “Ik ga na de WK nog op hoogtestage en geloof wel heel erg in deze voorbereiding op het wegseizoen. Hoe het volgende week ook uit gaat pakken, ik denk dat de combinatie tussen wat intensiviteit en dan op hoogte het voor mij goed doen met het oog op de rest van het seizoen.”

Foto: Sportfoto.nl

Gepost door: Aschwin Kruders op zaterdag 24 februari 2018

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

vrijdag 8 december 2023

Laatste zolderopruiming groot succes

© Annemiek van Vleuten