Een dag na haar overwinning in de proloog, heeft Annemiek woensdag ook de tweede etappe in de Boels Ladies Tour gewonnen. Op twintig kilometer van de streep reed ze weg bij Anna van der Breggen, Elisa Longo Borghini en haar ploeggenote Amanda Spratt, met wie ze op dat moment vooruit reed. Waar de anderen nog achterhaald werden en Annemiek in de finale ook nog verkeerd gestuurd werd, wist de eerste groep haar niet meer te achterhalen. Zo kwam ze in Nijmegen solo over de finish.
“Ik had gewoon heel goede benen en voel me heel goed”, laat Annemiek na de koers opgetogen weten. “We besloten om het niet te vroeg hard te maken vandaag, omdat het ook niet aan ons was, maar op de Oude Holleweg merkte ik al wel dat ik vrij makkelijk kon volgen. Bij de laatste passage ging Anna aan, nam ik over en merkte ik dat ik op het korte werk ook echt wel goed ben. Toen kwam ik samen met haar en Elisa Longo Borghini weg.”
Van der Breggen wou niet rijden. “Of ze wou niet, of ze mocht niet. Dat begreep ik niet helemaal, want Ellen van Dijk zat achter ons en verder had ze geen ploeggenoten die van achteren terugkwamen, maar wel mijn ploeggenote Amanda Spratt. Zij sloten aan en toen verraste Spratty haar met een super goede aanval van achteren. Die was heel goed getimed. Toen moest ze dat dichtrijden, waarna ik aan kon vallen en weg was.”
Voorsprong pakken
Annemiek pakte direct een voorsprong en waar Van der Breggen alleen overbleef, met Spratt in haar wiel, moest zij in de achtervolging alles zelf opknappen. Annemiek: “Toen wist ik wel dat ik een goede voorsprong moest pakken, want ik verwachtte dat ze zou wachten op wat er van achteren terug kwam. Als een heel Boels-Dolmans team op kop gaat rijden, wordt het lastig. Het kwam ook samen, maar ik merkte dat ik super goede benen heb met power.”
Totdat het mis ging. “Ik kwam bovenaan het laatste klimmetje. Daarvoor had ik al de hele tijd geen motorrijder voor me, wat ik minder relaxed vond en niet zo veilig is, maar toen kwam ik op een splitsing waar niemand stond. Achteraf bleek dat de seingever te vroeg vertrokken was. Ik zag een bord met heel groot Boels erop, pijlen en de melding ‘1 kilometer’. Die bleken achteraf te verwijzen naar een plek waar Boels werkzaamheden aan het verrichten was.”
‘Wist gelijk dat het fout was’
Nadat ze richting die bouwplaats reed, kwam Annemiek op een gravelstuk terecht. “Toen wist ik gelijk dat het fout was en ben ik gelijk omgekeerd, maar daar heb ik natuurlijk best veel tijd mee verloren. Daar baalde ik ontzettend van en ik wist dat ze me weer zagen, waardoor ik dacht dat ze het dicht zouden rijden. Maar ik ben alles blijven geven en dacht; ‘ik ben er nu toch aan begonnen, dus laat ik maar gewoon doorrijden’.”
Met vijftien seconden over, nadat ze er voor het verkeerd rijden veertig had, kwam Annemiek het parcours weer op. “Ik had er dus best wat tijd mee verloren, maar op de streep had ik ook nog vijftien seconden over. Zo werd het toch nog een mooie overwinning, met een beetje mixed feelings aan de finish, maar ik heb wel heel goede zaken gedaan. Ik heb er wel van genoten, met deze mooie etappe rond Nijmegen.”
Foto: Sportfoto.nl
Heel mooi overwinning. Doet denken aan deze:
https://nos.nl/artikel/2227768-waalse-pijl-1976-hoe-joop-de-verkeerde-kant-werd-opgestuurd.html