Voor de tweede keer in haar carrière is Annemiek op het podium geëindigd in de Ronde van Vlaanderen. Waar ze in 2011 de zege pakte in ‘De Ronde’, reed ze ditmaal naar de derde plaats. Achter Amy Pieters sprintte Annemiek, met een schouder die uit de kom was geweest, naar de tweede plaats in een sprint met negen rensters. Zij reden echter om de tweede plek. Anna van der Breggen ontsnapte op 27 kilometer van de finish en won solo.
“Ik wilde aanvallen op de Muur van Geraardsbergen”, kijkt Annemiek terug. “Dat is vrij vroeg in de finale, maar voor mij is het een voordeel als het een harde koers is en er niet afwachtend gereden worden. Juist ook, omdat je niet met vier rensters van Boels-Dolmans in de finale wilt verschijnen. Maar er was een heel grote valpartij aan de voet van de Muur en daar lag ik ook bij.”
De kijkers die de koers dit jaar live op Sporza konden volgen, zagen Annemiek goed meedoen vooraan, maar de val had voor haar toch wel echt gevolgen. “Mijn schouder was uit de kom en ik dacht eigenlijk dat ik niet verder kon. Ik ben toch op de fiets gaan zitten, want ik dacht; dan kan ik het dan wel beoordelen. Ik was in ieder geval hard op mijn heup gevallen en had dus die schouder uit de kom.”
Annemiek verbeet de pijn en ging door. “Mijn benen voelden goed vandaag en ik wilde toch wat laten zien. Op een bepaalde manier ga je toch verder en ik ben in de volgmodus gaan zitten na die val. Zo zat ik op de Kanarieberg weer goed van voren. Het was op dat moment een afwachtende koers. Gracie bleek helaas niet goed vandaag en waar we al een beetje bang voor waren gebeurde; ik kwam geïsoleerd te zitten.”
Van Dijk volgen
Zo gebeurde het dat Annemiek zich na de Kruisberg in een groepje van vier terugvond, maar het toch ook weer wat samenliep. “Vanuit de ploegleiderswagen kreeg ik de opdracht om Ellen van Dijk te volgen”, vertelt ze. “Omdat het niet mogelijk was om vier rensters van Boels-Dolmans te volgen, kozen we daarvoor. Toen Anna ging had ik mee kunnen zitten, maar zij zou dan niet gereden hebben. Dan wordt het wel heel moeilijk en dus gokte ik op Ellen.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Maar Van der Breggen reed weg en zou niet meer terug worden gezien door de rest. “Op de Oude Kwaremont lukte het me door de pijn nog niet om uit het zadel te komen. Daar viel Ashleigh Moolman heel sterk aan en ik kon niet mee. Maar aan de voet van de Paterberg kwam het weer bij elkaar en daarna kwam ik vooruit te rijden met drie anderen.”
Die drie anderen waren Moolman, Kasia Niewiadoma en Van der Breggen’s ploeggenote Amy Pieters. “Ik wist toen eigenlijk al wel dat we Anna niet meer terug gingen zien en voor de overige podiumplaatsen zijn gaan rijden. Ashleigh, Kasia en ik zijn gaan rijden en ik vond mezelf terug in een zelfde scenario als vorig jaar; met één renster van Boels erbij die niet wilde rijden.”
‘Koos voor de kant van de boarding’
Ondanks de inspanningen van het drietal, kwam toch weer een groepje aansluiten. Negen rensters begonnen dan ook aan de sprint om de tweede plaats. Annemiek: “Ik had al ingecalculeerd dat Amy tweede zou worden. Zelf koos ik ervoor om aan de kant van de boarding te blijven. Dan zat ik uit de wind en ik gokte erop dat er ruimte zou komen. Ashleigh ging vrij vroeg aan en in de laatste vijftig meter dacht ik; Moolman, jij bent voor mij!”
Na afloop heerste er tevredenheid bij Annemiek. “Ik kon niet eens een bidon vasthouden en ben op adrenaline derde geworden. Daarbij reed ik een een heel goede sprint en heb ik laten zien dat ik in goeden doen ben. Daar ben ik dan ook blij mee.”
Rustig aan doen
De fysieke pijn was er niet minder om. “Ik heb wel flink wat pijn aan de schouder. Gelukkig kon ik direct langs bij de teamarts en de chiropractor van het team. De dokter zei dat de schouder uit de kom was geweest, maar hij er weer in zit. Ik zal een paar dagen rustig aan moeten doen, maar ga thuis nog wel naar het ziekenhuis om te kijken of er niet iets beschadigd is. Gelukkig hebben we nog een weekje extra tot de Ardennen klassiekers zijn.”
Wees alsjeblieft wel een beetje zuinig op jezelf. Jouw koersen komen pas in juli maar dan moet je wel nog helemaal scherp zijn. Gezien je leeftijd is het toch al vrij uitzonderlijk dat je zo goed rijdt. Kijk bijvoorbeeld eens naar Marianne Vos. Die is echt over de top, figuurlijk dan.
Prima koers Annemiek. Het hoogst haalbare bereikt. In de Amstel en de Waalse pijl zien we je terug. Dit was grote klasse; diep respect!
Annemiek, klasse gereden. Veel respect. Dat van de schouder lees ik pas vandaag ! Super klasse sportvrouw die ons laat genieten van het vrouwenwielrennen.
Gelukkig eindelijk de koers op Sporza live kunnen kijken. Practige koers die geen moment verveeld, helaas wel een nare valpartij, je hebt een geweldige koers gereden in dit wielermonument, het overwicht van Boels was te groot om effectief te kunnen bestrijden, maar een dikke chapeau! Lekker herstellen en dan het Ardennen offensief in!
Klasse gereden Annemiek. Podium met die schouder. Dat is karakter tonen.
Goed gereden, Annemiek. We hebben gekeken op de Belgische tv.
tegen het overmacht van het team Boels was er niet tegen te doen.wel een dikke Proficiaat aan Annemiek,ze geeft een pracht van een wedstrijd gereden.Proficiaat.
Gewoon klasse gefeliciteerd