Een dag nadat ze de beste bleek in de klimtijdrit van de Ceratizit Challenge by La Vuelta, heeft Annemiek zaterdag met een flink verschil ook de derde etappe van de vierdaagse World Tour wedstrijd gewonnen. Ze kondigde vooraf al aan te gaan aanvallen in een alles of niets poging om de flinke achterstand in het klassement goed te maken. Dat werd alles; Annemiek finishte 2.48 minuten voor de eerste acht achtervolgers en ruim zeven minuten voor het peloton. Ze gaat zondag als klassementsleidster van start in de slotrit.

“Nadat ik de eerste dag twee minuten verloor op een heel sterke Marlen Reusser, had ik niet verwacht dat dit erin zou zitten”, keek Annemiek na afloop van de rit terug. “Aan de andere kant; als je het niet probeert heb je nooit wat. Ik ging er dan ook helemaal voor met mijn team. Het was ook echt een lastige etappe, waar het zondag minder lastig is. Ik wist dus ook dat als ik nog wat wilde proberen, het vandaag moest gebeuren. De start was vrij agressief door andere teams.”

De langste klim zat halverwege de 109 kilometer lange rit. In aanloop daar naartoe, begon na 38 kilometer een afdaling. “Ik wist dat ik daar goed gepositioneerd moest zitten. Zeker met rensters als Kasia Niewiadoma en Elisa Longo Borghini aan de start, weet je dat die op zo’n moment wel eens iets kunnen proberen en alles op een lint gaat komen. Dat is ook een mooi moment om Reusser onder druk te zetten. Niet om zelf hard af te dalen, maar wel om voorin te zitten en vervolgens direct aan te vallen zodra het omhoog gaat. Na 43 kilometer ging het omhoog, vrijwel direct na die afdaling. Kasia ging inderdaad als een dolle de afdaling in en ik had Sheyla Guttierez met me mee, die me echt super goed positioneerde de afdaling in, die echt lastig was. Het ging precies zoals ik had voorspeld.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Tijd goedmaken
Met de afdaling achter de rug, moest er vervolgens dus direct geklommen worden. “Daar deed Sheyla ook nog een lead-out in de klim. Toen nam ik over en konden er maar drie mee. Kasia en Elisa bleven over. Ik wist dat ik daar de tijd moest pakken en reed in een goed tempo omhoog. Ik had al het gevoel dat ik een goede dag had en toen viel Kasia weg. Halverwege de klim kreeg Elisa het ook lastig, maar ik had al wel bedacht dat ik haar na die 12 kilometer lange klim nodig had. Ze kon in mijn wiel blijven zitten, maar met nog 7,5 kilometer te gaan kon ze mijn wiel niet meer houden. Ze vroeg me om rustig aan te doen en dat deed ik ook wel, maar ze was denk ik gewoon op. Dus ben ik alleen verder gegaan, want ik moest tijd goedmaken en dat kon bergop. Dat waren mijn stukken. Toen begon een heel lange solo van bijna 60 kilometer. De voorsprong liep uit en er kwam een groep achter me te zitten.”

Die groep achter Annemiek bestond uit acht rensters, met daarbij Reusser. De klassementsleidster zat er echter zonder ploeggenotes en verder bestond de groep ook vrijwel uit eenlingen. “Dat scheelde wel. Ik bleef een steady tempo rijden en probeerde op de stukken omhoog tijd te pakken. Op de stukken naar beneden zo aero mogelijk, want daar hebben zij voordeel. De tijd liep op en het heeft lang rond de twee minuten gezeten. Op een gegeven braken ze een beetje en ging het naar de drie minuten. Ik had een heel goede dag vandaag. De eerste twee dagen worstelde ik nog met wat vermoeidheid van hoogte, want ik had niet echt getaperd ditmaal. Met het oog op wat nog gaat komen wilde ik de hoogtestage optimaal benutten. De tijdrit van gisteren was maar een minuut of 20 inspannen, dus dat was relatief gunstig om terug te gaan in het aantal uren. Daardoor merkte ik vandaag dat ik super fit was. Dat is ook waar ik vaak ook op train. Door het vele ure heb ik een grote fitness.”

Vertrouwen
Zondag wacht de slotrit, met de finish in Santiago de Compostela. “De eerste en derde etappe waren op papier moeilijker dan deze. Het gaat zeker nog op en af met zo’n 1500 hoogtemeters in 107 kilometer, maar ik heb er alle vertrouwen in en heb niet heel veel mensen die ik in de gaten moet houden. Dat zal met name Marlen Reusser zijn. We hebben hier een goed team bij ons, waar ik het vertrouwen in heb dat we het tot een mooi einde gaan brengen. Ik vind het ook tof dat we in Santiago de Compostela finishen, waar ik nog nooit ben geweest. Na afloop hoop ik nog even een kerk binnen te gaan en een kaarsje op te steken.”

Foto’s: Photo Gomez Sport