Afgelopen zondag heeft Marianne de Ladies Tour op haar naam geschreven. Haar leidende positie kwam in de laatste etappes niet meer in gevaar.

De vierde etappe in Papendrecht verliep rustig, doordat er drie rensters vooruit waren die alledrie ongevaarlijk waren voor het klassement (Trixi Worrack van AA drink, Maaike Polspoel van Topsport Vlaanderen en Linda van Rijen van Skil-Koga). Polspoel won deze etappe. Met ons team maakten we nog mooi van de gelegenheid gebruik om het aantrekken van de sprint nog even te oefenen voor het WK. Marianne won deze pelotonsprint, ikzelf werd zesde.

De vijfde etappe kenden we nog van vorig jaar: Nuenen – Gerwen. De NOS maakte van deze etappe een samenvatting , inclusief interviews vooraf, o.a. met Marianne, Ellen van Dijk en mijzelf (zie ook de video op deze pagina). Niemand kreeg deze dag echt de ruimte, zodat de etappe eindigde in een massasprint. Loes en ik reden wederom de sprint voor Marianne en zij wist dit mooi af te maken voor Kirsten Wild en Ina Yoko Teutenberg.

De zesde en laatste etappe op zondag werd verreden in Limburg. De start was in Bunde en de finish lag halverwege de Geulhemmerberg in Berg en Terblijt. De wedstrijd verliep volgens plan. Loes trok al vroeg ten aanval, zodat er voor haar mogelijkheden lagen om nog te klimmen naar de derde plek in het eindklassement en met haar vooruit hadden wij het makkelijk in het peloton. In de finale, bij de eerste beklimming van de Geulhemmerberg trok Marianne door om zo samen met mij de sprong te maken naar de kopgroep. We sloten zo met zes rensters aan bij de koplopers, maar later kwamen er van achteruit nog meer rensters terug bij deze groep. Bij de volgende beklimming van de Geulhemmerberg trok ik vol door en Marianne sprong net voor de top weg uit mijn wiel. Niemand kon blijkbaar mee, zodat ik in de achtervolgende groep achter Marianne terechtkwam. In deze groep kwam de samenwerking niet echt op gang, zodat Marianne vooruit bleef. In de sprint voor plek twee liet wereldkampioene Bronzini nogmaals zien dat haar dit soort sprints bergop haar wel liggen. Een concurrent dus om rekening mee te houden voor het WK in Kopenhagen, waar het in de laatste 500 meter ook omhoog gaat (4%). Bronzini werd tweede voor Emma Johansson. Ik eindigde daarachter als vierde.

Ook deze etappe is terug te zien via een samenvatting van de NOS.

In het eindklassement werd ik uiteindelijk negende. Natuurlijk was het balen dat ik de eerste dag bijna 8 minuten verloor door pech (o.a. een lekke band) en daardoor geen kans meer had voor een korte eindklassering, maar niettemin kijk ik terug op een mooie ladies tour, die nog mooier werd gemaakt door de wind! Het was een goede voorbereiding op het WK van volgende week zaterdag 24 september.