[Klik hier voor de tv-samenvatting van de gehele ronde (35 minuten!)]
(scroll voor de interessante stukken door naar 6, 11, 18, 23.30 en 31.30 min)
[Klik hier voor videobeelden van de laatste dag]
Donderdag 29 april tot en met zondag 2 mei heb ik de vierdaagse etappekoers Gracia-Orlova in het oosten van Tsjechië gereden. Vorig jaar kwam ik nog teleurgesteld terug van deze wedstrijd. Ik werd elke dag slechter en herstelde totaal niet. Dat was ook de reden dat ik vervolgens de Tour de l’Aude toch niet mocht rijden. Dit jaar ging het gelukkig totaal anders en deze keer was het een goede voorbereiding op de tiendaagse 2.1 rittenkoers “de l’Aude” die 14 mei van start gaat!
Een terugblik: De eerste dag werd er rustig gereden en het was vooral wachten tot de finish: een aankomst bergop met op het laatste stuk kasseitjes en vrij steil. Marianne had hier vorig jaar ook al gewonnen en wist ook dit jaar net voor Nicole Cooke deze etappe te winnen. Ik kon net de Russische Boubnenkova voorblijven op de streep.
De tweede etappe van Gracia-Orlova is de meest zware met drie beklimmingen erin van meer dan 5 kilometer. De ‘koninginnerit’ op 30 april! We komen met vier boven op de eerste beklimming, na 45 kilometer koers. Marianne duikt de afdaling in en ik probeer haar te volgen. Als ik achterom kijk, zie ik dat Cooke nergens meer te bekennen is! We rijden vol met z’n tweeën door. Het is dan alleen nog wel een heel eind tot de finish: nog 80 kilometer te gaan. De voorsprong loopt al snel op. Ik had gedacht dat met een ploeggenoot weg zitten wel ‘relaxed’ zou zijn, maar niets is minder waar…J We rijden vólle bak door tot de finish. De beloning voor dit afzien is er wel naar: we finishen met rum 12 minuten voorsprong op de groep achter ons, met daarin o.a. Cooke die derde wordt.
De derde dag staat er de tijdrit op het programma én een avondetappe. Onze voorsprong kan niet meer in gevaar komen en daarmee is de tijdrit eigenlijk alleen spannend tussen Marianne en mij. Het verschil tussen ons bedraagt 9 seconden. Mijn benen voelen vermoeid aan en mijn hartslag wil niet goed omhoog met de etappe van gisteren nog in de benen. Halverwege de tijdrit, bij het insturen van het keerpunt op de weg schrik ik me rot, omdat mijn stuur van mijn tijdrtifiets naar rechts en naar beneden zakt. Gelukkig zitten er verder geen echte bochten in het parcours en kan ik mijn weg wel vervolgen. Marianne en ik rijden vrijwel de zelfde tijd: respectievelijk 26.14.23 en 26.14.15. (Vorig jaar reed ik een tijd van 27:07.) De Britse Emma Trott is 15 seconden sneller en wint de tijdrit.
Tijdens de avondetappe van dag 3 proberen we Agnieta, Noortje en Loes uit te spelen. Marianne en ik krijgen de opdracht om ons rustig te houden. Loes zit weg in de kopgroep maar wordt helaas teruggepakt. De finish wordt een massasprint en het lijkt er even op dat Loes gaat winnen, maar op het moment dat Cooke haar voorbij wil steken is Marianne er ook nog en zij wint! Loes wordt mooi 3e.Voor de derde keer ’s avonds aan de champagne!
Het klassement is op dag vier beslist, maar we willen graag in stijl afsluiten J. Cooke rijdt in de tweede ronde weg op de finishklim en Marianne, ikzelf en de nummer vier van het klassement Anthoshina (Rusland) kunnen mee. In de laatste ronde proberen we hen van ons af te schudden door vol door te trekken op de laatste klim. Cooke is echter taai en komt terug. Drie kilometer voor het eind probeer ik het nog eens en Cooke krijgt het gat niet dicht. Marianne laat Cooke achter en terwijl ik behoorlijk stil val, komt Marianne 300 meter voor de finish weer terug bij mij. Marianne wacht en hand in hand komen we over de finish! Een super mooie afsluiting van vier dagen koersen in Tsjechië!
Komend weekend heb ik rust en rijd ik geen wedstrijden. Woensdag 12 mei vertrekken we naar het zuiden van Frankrijk, waar vrijdag de 14e de Tour de l’Aude van start gaat met de proloog.
