Het herstel van mijn operatie gaat goed! Ik voel uiteraard wel de buikwond en dat is eigenlijk maar goed ook, want daardoor ben ik mij goed bewust dat ik geopereerd ben. Verder heb ik namelijk weinig last of pijn van de operatie. Ik moet vooral oppassen met het overstrekken van mijn been, waardoor er rek zou kunnen komen op de slagader. Dat houdt vooral in dat ik bijvoorbeeld niet de trap met meerdere treden tegelijk op moet lopen. Daarnaast mag de bloeddruk in het vat ook niet stijgen, dat is de voornaamste redeon waarom het voorlopig niet aan te raden is om intensief te gaan sporten. Gisteren heb ik nog even telefonisch contact gehad met de chirurg die mij geopereerd heeft. Pas over een half jaar heb ik weer een controle (met echo van de liesslagader, inspanningstest met pedaalkrachtmeting en bloeddrukmeting in de enkels en MRI/MRA onderzoek) bij de sportarts dr. Schep. Dit heeft pas zin, nadat je weer helemaal goed getraind bent. Volgens dokter Schep duurt het ongeveer weer een half jaar om weer op niveau te komen.
In de tussentijd… ben ik lekker aan het genieten van de verplichte vier weken zonder fiets! Op 1 november zou ik weer voor het eerst heel rustig mogen gaan beginnen met een half uurtje per dag fietsen. Maar eerst ga ik volgende week nog een week op vakantie naar Sicilië. Eerder dit jaar was ik daar op ’trainingsvakantie’ heen gegaan en ‘la dolce vita’ in Italië en helemaal op Sicilië was zo goed bevallen dat ik graag nog eens terug wilde. Alleen nu dus zonder fiets en bovendien ook helemaal aan de andere kant van het eiland, vlakbij de Etna en de oude Griekse kolonie in Taormina met o.a. een oud Grieks-Romeins theater. In deze rustperiode kan ik zo mooi gebruik maken van de mogelijkheid om eens wat meer te zien, dan alleen het uitzicht vanaf de fiets! 🙂