In Zeeland is Annemiek vrijdag en zaterdag actief geweest in de Omloop van Borsele. Vrijdagavond stond er een tijdrit gepland, een dag later de klassieker. Het werden twee dagen waarop ze met een tevreden gevoel terug kon kijken. In de tijdrit zette Annemiek de vierde tijd neer, waarna ze op zaterdag negende werd, waar zo’n vijftien rensters na een flinke waaierrit om de zege mochten sprinten.

“Het was even afwachten hoe de benen waren hersteld van de Waalse Pijl afgelopen woensdag”, vertelt Annemiek over haar verwachtingen voorafgaand aan de tijdrit. “Er zijn helaas maar weinig mogelijkheden om een tijdrit te rijden, aangezien deze behalve in Borsele verder niet als losstaande tijdritten georganiseerd worden voor ons. Dat is ook de reden dat de tijdrit in Borsele kan rekenen op een top deelnemersveld dat maar weinig onderdoet voor de startlijst van een wereldkampioenschap. Er stonden veel internationale tijdrittoppers aan de start. Iedereen pakt deze gelegenheid aan om weer een tijdrit te kunnen rijden en daarmee je tijdritvaardigheden en ervaring verder te ontwikkelen. Voor mij was dit de tweede tijdrit op mijn Scott-fiets en daarbij probeerde ik vooral te focussen op het behouden van de juiste positie tijdens de tijdrit.”

Volgens Annemiek was in technisch opzicht niet haar beste tijdrit. “Ik reed een paar slordige bochten, maar denk dat dat kwam doordat ik nog niet de routine heb met het rijden in mijn nieuwe positie. Meer tijdritten rijden zorgt voor meer routine, dus het was zeker een goede training voor het tijdrijden. Ook de achterstand op de winnares Lisa Brennauer en Ellen van Dijk was niet zo groot als het in andere jaren was.” Annemiek verloor achttien seconden op Brennauer en zestien tellen op Van Dijk. “Twee jaar terug deed ik een minuut langer over tijdens deze tijdrit in Borsele, maar dat jaar werd ik ook Nederlands kampioen tijdrijden: tijdrijden is enorm afhankelijk van de vorm van de dag!”

Wachten op volgende tijdrit
Met deze tijdrit achter de rug kan er geanalyseerd worden. “Mijn team heeft me gevolgd met een camera en het is nuttig om deze beelden te gebruiken om zo verder mijn tijdrit te verbeteren en te bekijken wat beter zou kunnen. De volgende tijdrit is de proloog in Luxemburg volgende week, maar deze is maar 2,7 kilometer lang. Daar speelt houding wat minder een rol. De eerstvolgende echte tijdrit zal pas weer zijn tijdens de Auensteiner Radsporttage in juni. Ik heb mijn kalender weer geactualiseerd, dus als je wil zien hoe mijn programma er voor de komende tijd uitziet: neem een kijkje bij ‘Waar is Annemiek?’.”

Aanvallen in Omloop
De tijdrit was een hoofddoel, het starten in de Omloop van Borsele een mooie extra koers. “Ik reed een goede wedstrijd en had goede benen. Het was jammer dat ik achter valpartij kwam te zitten en daardoor dacht ik dat ik uit koers was. Maar na een ronde achtervolgen keerde ik toch weer terug en heb ik gelijk weer geprobeerd om aan te vallen. De finish in Borsele is niet een finish waar ik in de sprint wat kan, dus ik moest ook wel aanvallen.”

Toch kwam de sprint, hetzij met een kleine groep, er wel. “Jammer genoeg lieten ze me niet gaan! We hadden wel een aantal keren mooie acties met het team om het op de kant te zetten. Helaas verloren we de goede positie die we met de ploeg hadden, waarbij we met zijn vieren in de kopgroep zaten, na een val van Lizzy. Ik viel daar overheen en Loren waaide ook nog eens van de weg af. Daarin was ze overigens niet de enige. Het was een winderige editie. Mijn ploeggenoten hadden nog nooit een koers gereden met zoveel wind.”

24 uur prof met Annemiek
De komende dagen koerst Annemiek niet, maar heeft ze andere leuke plannen. In Drenthe organiseert ze maandag en dinsdag samen met Hotel Dwingeloo ’24 uur prof met Annemiek’. Daarbij kan iedereen die deelneemt meemaken hoe het is om professioneel wielrenster te zijn, met de tip’s en trick’s van Annemiek. Een update volgt op deze website.