In de afgelopen jaren heb ik best wat hoogtestages gedaan. Voor die trainingskampen streek ik dan neer in Italië of Spanje. Dat is nu anders. Sinds anderhalve week ben ik namelijk in Colombia. Daar had ik vorig jaar al een vliegticket naartoe geboekt, nadat ik min of meer was uitgenodigd door Esteban Chaves en enthousiast was gemaakt om hierheen te komen voor een hoogtestage. Mijn revalidatie na de val in de WK wegwedstrijd gooide toen roet in het eten. Ik kon het ticket niet annuleren, maar wel verplaatsen en heb op de gok 25 november ingegeven als datum voor vertrek.
Nu zit ik hier dus en het is hier fantastisch! In aanloop naar mijn reis heb ik contact gezocht met Diana Penuela. Zij reed het afgelopen jaar voor Ale-Cipollini en volgend jaar voor Tibco. Ik heb ooit al eens een shirt met haar geruild, omdat ik het Colombiaanse shirt graag voor mijn buurjongen wilde hebben. Dat was in 2017 en dat was eigenlijk het enige moment dat ik echt contact met haar had. Nu heb ik dat contact weer gezocht en er gingen plots allerlei deuren open. Ik ben hier nu zelfs op uitnodiging van de stad Manizales, zo’n 150 kilometer ten westen van Bogota.
Zonder verwachtingen ben ik hier naartoe gegaan, maar de eerste ervaringen zijn tot nu toe geweldig en ik heb onwijs leuke mensen ontmoeten. Iedereen is hier heel erg vriendelijk. Vooraf was ik wel een beetje bezorgd over hoe veilig het zou zijn en of ik het wel aan zou durven om alleen te trainen. Nou, dat is nergens nodig voor geweest. Dat durf ik zeker. Ik voel me geen moment onveilig en automobilisten houden erg rekening met fietsers. Er zijn daarnaast ook speciale rijstroken voor fietsers aangelegd.
Wat ik hier onder meer al gedaan heb, is het rijden van een tweedaagse tocht naar Honda en weer terug. Daarbij gingen we over een bergpas van boven de 4000 meter en dan helemaal naar beneden naar Honda, een plaats die op 250 meter boven zeeniveau ligt. Dat toont ook wel aan dat het hier ideaal is voor een hoogtestage. Je kunt hier dus heel andere trainingen doen lager en als ik echt wil gaan voor een hoogteprikkel, dan kan ik die grote hoogte opzoeken.
“Ik kon echt merken dat het voor mij echt heel zwaar was”
Dat opzoeken van die hoogte, dat heb ik de tweede dag direct al gedaan met Diana en dat was een heel bijzondere ervaring. Diana ging steeds beter fietsen zodra we hoger kwamen. In het begin had ik het makkelijker en daarna nam zij het echt over. Ik kon echt merken dat het voor mij echt heel zwaar was. Dat is overigens helemaal geen probleem. Het betekent alleen maar dat mijn lichaam hier harder moet werken en de prikkel groter is dan op zeeniveau. Groter dan op mijn normale hoogtestages. Ik zou het ook niet aanraden om bij je eerste hoogtestage al zo hoog te gaan.
Over die extreme hoogte gesproken, daarmee had ik hier wel een bijzondere ervaring. Op de eerste dag dat we uit Honda wegreden, konden mensen uit Manzilas aansluiten. Daarbij werden echter gewoon door recreatieve mountainbikers uit het wiel gereden. Ik moest soms echt drie keer kijken of er echt geen motor in die fietsen zat. Natuurlijk probeerde ik ook niet echt om mee te gaan, maar ze reden me helemaal zoek omhoog. Het was wel mooi om te zien wat de aanpassing aan de hoogte hier met de mensen doet. Ik kan het ook steeds beter plaatsen dat als de Tour de France over bergtoppen gaat, dat Colombianen die op hoogte leven, daar onwijs veel voordeel aan hebben.
“Daar ga ik drie dagen fietsen met Esteban Chaves”
Inmiddels kan ik mijn eigen plan trekken. Daarbij traint Diana wel steeds met mij mee. Zij is wel een heel goede trainingspartner voor mij. Ik blijf nog even in Manizales, maar ga ook nog op andere plekken kijken. Zo ga ik onder andere naar Medellin, waar vorig jaar ook Wie is de Mol is opgenomen en daar ga ik drie dagen fietsen met Esteban Chaves. Hij is net terug uit Italië en doet samen met zijn ouders en broer, in de auto achter hem, nog een soort meerdaagse. Waar Diana ook allerlei fietsvrienden heeft, hebben we hier dus elke keer ander gezelschap. Dat maakt het ook heel leuk. Het is hier dus erg prettig trainen. Dat is wel even wat ander dan op dit moment in de Nederlandse kou ploeteren, met vaak slecht weer. Hier kom ik iedere dag weer terug met leuke ontmoetingen en een andere cultuur op zak. Het is buiten mijn comfort zone, maar ik voel me hier erg op mijn plek.
Annemiek
Hoi Annemiek,
Ik kan me herinneren dat je een keer vroeg naar mijn ervaring in Colombia tijdens een gezamenlijk WVEde tochtje. Leuk om te horen dat je nu inderdaad bent gegaan en het naar je zin hebt in Colombia. Ik zelf heb al vaak gefietst in Colombia en altijd genoten van de enorme bergen, de hoogteverschillen, de vriendelijk mensen en de mooie en leuke dorpjes. Medellin is ook zeker de moeite waard. Mijn zoon woont daar en ik heb vaak met hem daar in de omgeving gefietst oa ook naar Manizales. Behalve op de weg kun je daar ook geweldige offroad tochtjes maken door de prachtige natuur op de MTB. Als je daar iets over wilt weten kun je bij mijn zoon Bas terecht. Ik wens je nog veel plezier daar in Colombia en succes met je hoogte stage.
Bedankt voor je leuke update, het blijkt maar weer , even uit je eigen comfortzone gaan en dan om de hoek zie je zoveel mooie nieuwe dingen .. wel een mooie ervaring .. let maar op dit gaan meer sporters doen , bedankt 😉👍
Hé Annemieke,
Prachtig verhaal en gelukkig dat het trainen je goed af gaat.
Hou vol en geniet er ook van. 🚴🏾♂️🏖
Het komende seizoen zal je het nodig hebben.
Veel succes,
Groet
Ton
Mooi om je avonturen in Colombia te lezen, nog veel plezier daar!!
Wauw Annemiek wat een mooie ervaring doe je weer op! Echt fantastisch 😘 leuk om te lezen en idd begrijpen we nu waarom die columbianen zo goed zijn op die extreme hoogtes. Heel veel succes en mooi om tussen de regels door te lezen dat je er ook nog van kunt genieten. Heel veel succes en plezier nog🥰