zaterdag 21 juli 2018

Giro stories: Twee bijzondere weken

De eindzege in de Giro Rosa, liefst drie eigen etappezeges en nog drie met het team in diezelfde koers én vervolgens ook nog La Course winnen. Annemiek hoopte op veel toen we deze driedelige reeks met ‘Giro stories’ begonnen, maar dat het zo zou verlopen kon ze ook niet dromen. In dit laatste deel beantwoordt Annemiek opnieuw een aantal vragen. Nu met de wetenschap dat het gelukt is en ze even op adem kan komen.

Wie de Giro Rosa en La Course zeges nog even wil herbeleven kan dat, naast het lezen van onderstaand interview, ook goed doen door nog even de video over de Giro Rosa en die van La Course van Mitchelton-Scott terug te kijken én Annemiek’s eigen video rond de Giro Rosa zege.

1. We hebben het constant over de Giro Rosa als doel gehad, maar nu is het achter de rug Hen heb je de eindzege beet. Nu je het even hebt kunnen laten landen; wat doet die eindzege met jou?
Op de eerste plaats is het fijn voor je als sporter, dat als je ergens naar toewerkt, het dan ook lukt om echt goed te zijn. Ik heb een niveau bergop laten zien wat ik nog nooit eerder heb laten zien en was beter dan verwacht ten opzichte van mijn concurrenten, die normaal gesproken meer gespecialiseerd zijn in klimmen.

“Het winnen van de Giro Rosa is in meerdere opzichten goed geweest voor mijn zelfvertrouwen als sporter”

Het winnen van de Giro Rosa is in meerdere opzichten goed geweest voor mijn zelfvertrouwen als sporter. Ik heb laten zien dat ik zo’n grote zware etappekoers ook aan kan en helemaal omdat ik altijd heb gedacht dat ik geen klimmer ben. Tot anderhalf jaar terug was het nog nooit bij me opgekomen om de Giro winnen als doel te stellen. Daardoor is dit wel een speciale overwinning. Ik ben een nog weer wat meer complete renster geworden.

2. Je zei onlangs; ‘Ik weet niet hoe je de Giro moet winnen, want ik heb het nog nooit gedaan.’ Nou, vertel; wat zijn de ingrediënten? 😉
Voor mij is de manier waarop ik me dit jaar heb voorbereid heel belangrijk geweest. Dat was via een goed voorjaar er nog een ‘schepje bovenop doen’ door middel van een hoogtestage na dat voorjaar. Daardoor ben ik mentaal en fysiek frisser en beter terug gekomen. Vervolgens ben ik nog etappes gaan verkennen en had ik een team om me heen, die allemaal ook toe hebben gewerkt naar dit doel en iedereen wilde er dit jaar ook deel van uitmaken. Van de mechaniekers, tot de verzorgers, ploegleiders en uiteraard de rensters!

(Tekst gaat verder onder de foto)

3. Na en dagje ‘rust’ stond La Course ook nog op het programma. Daar had je vast veel zin in. Toch?
Om eerlijk te zijn voelde het als een ‘anti climax’ om een dag na het winnen van de Giro al weer achthonderd kilometer te reizen in een auto, van Venetië naar de start van La Course in Annecy. De ploeg had zondag een hotel geregeld om de Giro met elkaar af te sluiten. Dat is iets dat vooraf al geregeld was op verzoek van Spratty en mijzelf om, ongeacht de uitkomst, gewoon om even samen af te sluiten omdat we er allemaal zo hard voor hebben gewerkt. Aangezien we zo’n succesvolle Giro hebben gereden was dit een heel fijne afsluiting, maar de volgende dag ging de ploeg uit elkaar en dat voelde al een beetje onwennig.

Na een nacht van vier uur slaap, reisden we daarna verder. Ik had ook al eerder van die korte nachten gehad, doordat ik niet elke nacht zo goed kon slapen in de Giro. Met name na het winnen van de tijdrit en na het winnen op de Zoncolan was ik te druk in mijn hoofd om de slaap te kunnen vatten.

“Als sporter ga je soms gelijk weer door, zonder dat je stilstaat bij mooie momenten in je carrière

Ik wilde eigenlijk naar huis en had het idee ‘wat doe ik hier’, maar probeerde dit niet te laten merken aan mijn team. Ik voelde me maandag zo gaar en moe en eigenlijk ook een beetje teneergeslagen. Als sporter ga je soms gelijk weer door, zonder dat je stilstaat bij mooie momenten in je carrière. Dit voelde niet zo goed voor mij. Daar bovenop voelde ik wel dat ik totaal niet hersteld was van de Giro in één dag tijd. Normaal gesproken ga je na tien dagen koersen, minimaal drie tot vijf dagen alleen maar ‘losfietsen’ om fysiek en mentaal te herstellen van zo’n grote inspanning. Tel daar de reis bij op en het idee dat Anna van der Breggen aan de start stond, zonder een Giro in de benen. Ik had mijn twijfels of het wel zo’n goed plan was om La Course na de Giro te rijden. Gelukkig is La Course wel zo’n mooie wedstrijd dat ik de volgende dag mezelf zeker niet hoefde te motiveren om er weer voor te gaan.

4. Maar je wint hem! Wat is er vervolgens allemaal op je af gekomen?
Ik ben na het winnen van La Course drie avonden te gast geweest bij de avondetappe en een avond bij Vive le Velo. Dat waren een paar hele leuke dagen en een groot feest, met name de dag op Alp d’Huez toen ik daar omhoog reed met Joop Zoetemelk. Ik merkte wel hoe groot de impact is van het winnen van een wedstrijd die live op TV is (La Course) en dan helemaal de manier waarop. Ik werd overal gefeliciteerd, door het publiek maar ook door renners uit de Tour die ik zag bij de start of finish. Dat was gewoon erg leuk en genieten.

“Ik wil me ook weer gaan voorbereiden op mijn volgende grote doel; de WK in Innsbruck”

Ik ben nog niet thuis geweest, maar ik heb wel wat gelezen in de krant dat het daar ook erg heeft geleefd. Ik zag dat mijn buren met een foto in de krant stonden en waren geïnterviewd en dat de wedstrijd live is gekeken in de straat waar ik woon en er door de muren is geschreeuwd toen ik won 😉 Ik ben ook gevraagd voor wat TV-programma’s en een aantal criteriums, maar helaas kan ik daar niet bij zijn. Ik had erg graag in Boxmeer en wat andere criteriums in mijn roze trui willen rijden, maar ik wil me ook weer gaan voorbereiden op mijn volgende grote doel; de WK in Innsbruck. Ik kreeg het helaas niet voor elkaar om wat in mijn planning te schuiven, zodat ik wel bij wat criteriums aan de start zou kunnen staan.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Het past misschien ook wel meer bij mij om juist op een berg te gaan zitten en die periode te gebruiken als moment van bezinning en om even stil te staan en na te genieten van de mooie prestaties, in plaats van de drukte op te zoeken. Al moet ik wel zeggen dat tegen het feest wat gaande was in bocht 7 niets op kon. Hoe gaaf was dat! En ik heb daar wel enorm genoten van het ‘Van Vleuten, Van Vleuten, van Vleuten’. Bedankt voor deze ovatie mensen! 🙂

Ik zag ook dat er een poll voorbij kwam hoe Wageningen mij zou moeten eren voor mijn prestatie in de Giro. Heel erg leuk dat de gemeente daar aandacht aan wil schenken. Na wat overleg met TCW’79 (de toerclub uit Wageningen waar ik in 2005 mijn wielercarrière ben begonnen 😉) en de gemeente, kan iedereen maandag aanstaande om 9.30 uur koffie komen drinken op het gemeentehuis. Aansluitend kunnen mensen met een racefiets een rondje van een uurtje met mij meefietsen om 10.00 uur, begeleid door TCW.

5. Je ploeggenote Amanda Spratt, die derde werd in de Giro Rosa, is na La Course gaan hiken om zo weer even te ontspannen. Hoe zorg jij ervoor dat de spanning er even afgaat?
De crew van de NOS is erg leuk en gezellig, dus daar heb ik een paar keer na de uitzending gezellig wat mee gedronken. De afgelopen dagen heb ik dan ook even wat anders gedronken en gegeten dan ik de afgelopen maanden heb gedaan. Op een leuk ritje na met Joop Zoetemelk en Steven Rooks de Alp d’Huez op en een ontspannen rondje met Rob Harmeling en Thijs Zonneveld, inclusief uitgebreide koffiestop :), laat ik de fiets even staan voor een klein weekje. Ik heb de komende dagen thuis wat afgesproken met wat vrienden en mijn moeder. Ik kijk er naar uit om weer even met vrienden en familie te zijn.

“Ik kijk er naar uit om na een drukke periode weer even lekker simpel te leven”

6. En nu? De wereldkampioenschappen zijn een groot doel van je, maar hoe gaat jouw weg daar naar uit zien?
De knop gaat na een paar dagen weer om. Ik ga naar Italië volgende week, om daar weer even tot rust te komen en lekker te trainen. Ik kijk er naar uit om na een drukke periode weer even lekker simpel te leven, zonder prestatiedruk en zonder veel drukte om me heen.

Helaas kan ik alleen daardoor niet aan de start staan bij wat criteriums, maar de rust van een trainingskamp won het van het rijden van de criteriums. De eerste wedstrijd die ik weer ga rijden is de Ronde van Noorwegen (World Tour wedstrijd). Daarna rijd ik de Ronde van Nederland voor vrouwen (Boels Ladies Tour), met een proloog in… Arnhem! Dus ik ben nog wel zes dagen in Nederland te zien voor de WK.

Foto’s: Humberto Tan, die vrijdagavond samen met Annemiek aan tafel zat in de Avondetappe.

Gepost door: Aschwin Kruders op zaterdag 21 juli 2018

3 reacties op “Giro stories: Twee bijzondere weken”

  1. skypot schreef:

    Title …the time to read or go to the content or web sites we have linked to beneath the…

  2. J.P schreef:

    Hulde Koningin van de bergen en het Vrouwen Wielrennen !
    Veel plezier vandaag in jou Wageningen.

  3. Bedankt voor deze 2 mooie weken met fantastische reclame voor de wielersport in het algemeen en het vrouwenwielrennen in het bijzonder. Alvast heel veel succes met het oog op het WK.

Laat een antwoord achter aan Jeroen van Antwerpen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

maandag 8 januari 2024

Fiets met me mee in het fantastisch mooie Colombia!

vrijdag 8 december 2023

Laatste zolderopruiming groot succes

© Annemiek van Vleuten