Vanaf Tenerife is het weer tijd voor een update. Een eerste in een serie met het oog op de Giro Rosa. Die komt er weer aan namelijk en mijn voorbereiding is dus in volle gang. Zo schrijf ik dit ook vanaf mijn hoogtestage, die ik doe als voorbereiding op het tweede deel van het seizoen, na een succesvolle Ardennen campagne. Ik blijf hier nu nog enkele dagen trainen, voor ik vrijdag voor een week naar Italië ga.

Italië was eigenlijk ook het land waar ik voor deze hoogtestage naartoe wilde gaan. Gezien het weer dat ik tijdens de Giro d’Italia zag, met heel veel sneeuw op de Gavia en bijna alle passen dicht, heb ik er last minute voor gekozen om mijn plan te wijzigen en toch voor de derde keer dit jaar naar Tenerife gegaan. Liever was ik naar Italië gegaan, want daar kan ik zelf naartoe rijden. Maar hier heb ik de zekerheid van altijd goed weer, altijd zon. Je hoeft nergens naar uit te kijken als het om de omstandigheden gaat.

“Het is soms best wel een beetje eenzaam om elke dag je training alleen te doen”

Mei en juni zijn sowieso eigenlijk wel de mooiste maanden om hier te verblijven, dus het is ook zeker geen straf. Er blijven nog genoeg mooie rondes over om te rijden. Wat ook wel een bijkomend voordeel was, was dat het hier in mei altijd vol zit met wielrenners. Het liefst zou ik hier natuurlijk zelf met goed trainingsgezelschap zitten, maar helaas lukte dat ditmaal niet. Dan is het soms best wel een beetje eenzaam om elke dag je training alleen te doen en alleen terug te komen. Het is dan ook wel heel prettig dat hier een aantal ploegen zitten, waarbij ik van een aantal ploegen weet dat ze het niet erg vinden dat ik af en toe met ze meega en dat is voor mij ook wel goed.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Inmiddels hebben we wel een formule waarvan we weten dat die bij mij werkt. We zoeken hier niet perse de bevestiging van mijn vorm in allerlei wattage en hoe ik me voel, maar ik heb gewoon vertrouwen in het plan dat we maken en ik weet dat hoogte mij gewoon helpt. Ik weet dat ik er dan alles aan heb gedaan om bij de Giro Rosa in topvorm aan de start te komen. Dat is het grote doel voor het tweede deel van dit seizoen. Dan is het lekker dat je hier zo super veel kunt klimmen en op hoogte doorbrengt, wat een extra stressfactor is voor je lichaam. ‘Stress yourself’ is denk ik wel mijn motto, met daarnaast ‘rest like the best’, zoals mijn trainer zegt. Dat zijn eigenlijk de twee pijlers waar ik hierop train. Dat zijn wel de twee sleutelfactoren waarom hoogte voor mij zo goed werkt.

“De mechaniekers en verzorgers zijn ook de eersten die vragen of ik nog iets nodig heb als ze naar de supermarkt gaan”

Inmiddels wordt het hier wel weer wat rustiger. Ik heb hier gezeten met Astana, waarvan ik de coaches wel redelijk goed ken. Daar kon ik een paar keer bij mee. En Ineos, wat eerder Sky heette, zat hier ook en ook door hen ben ik goed geholpen. De mechaniekers en verzorgers zijn ook de eersten die vragen of ik nog iets nodig heb als ze naar de supermarkt gaan. Wat dat betreft is het wel een warm welkom, ook van de mensen in het hotel. Wat daarnaast toch bijzonder is, is dat de Tajinaste nu in bloei is. Dat is een heel bijzondere plant, die alleen op Tenerife voorkomt. Die heb ik in februari en maart dus niet gezien en het is wel mooi om te zien.

Zo zit deze hoogtestage er dus bijna op. Vrijdag 14 juni vlieg ik nog door naar Italië. Daar ga ik een weekje naartoe om de tijdrit van de Giro Rosa nog even te verkennen, wat ik wel lekker vind. Daarom wilde ik eigenlijk ook naar Italië op hoogtestage, omdat er ook twee etappes in die regio zijn. Nu maak ik dus een combinatie door daar naartoe te gaan. En om ook nog even te genieten van het Italiaanse eten, want de Spaanse menukaart van dit hotel heb ik inmiddels wel gezien.

Annemiek