Op de tweede dag van de Giro Rosa heeft Annemiek zaterdag de roze trui in ontvangst mogen nemen. Nadat ze vrijdag met haar ploeg Mitchelton-Scott derde werd in de spannende ploegentijdrit, op slechts vijf seconden van het winnende Trek-Segafredo, kwam ze in de lastige tweede etappe solo aan bij de finish. Haar voorsprong op de als tweede finishende Anna van der Breggen bleek uiteindelijk 1.16 minuten. In het algemeen klassement staat Annemiek nu nog twee seconden meer dan dat voor op haar landgenote.
“Ik was vrij nerveus vandaag, omdat ik wist dat ik vandaag misschien tijd kon pakken”, kijkt Annemiek terug. “Er zijn in deze Giro Rosa niet super veel mogelijkheden om dat te doen, dus vandaag moest het eigenlijk wel gebeuren. Van de andere kant wist ik ook dat je vandaag de Giro ook kon verliezen, wanneer je niet goed genoeg gepositioneerd aan het laatste gravelstuk begon. Dat stuk was echt een Strade Bianche vijf sterren sectie. Het was heel steil, met slecht gravel.”
Die gravelstrook bergop, de tweede van de dag, zat echter pas in volle finale van de etappe. In aanloop daar naartoe waren er wel enkele rensters die het probeerden met een aanval, maar de klassementsrensters roerden zich nog niet. “Het was een vrij rustige dag”, aldus Annemiek. “Iedereen was denk ik een beetje bang voor deze finale, die echt heel lastig was. We hadden wel 2200 hoogtemeters aan klimmen vandaag, maar het ging vrij rustig tot de finale.”
(Tekst gaat verder onder de foto)
Volle vaart
Richting de laatste klim werd hard gedaald in het peloton, waarna de groep in volle vaart op de beklimming afstoof. “Grace Brown deed daar echt een goede lead-out om het zwaar te maken, waardoor we maar met een kleine groep aan de gravelstrook zouden beginnen. Dat werkte, want we waren daar nog met zo’n twintig rensters over. Ik ben vervolgens al aangegaan voor de gravelsectie begon. Die wilde ik graag als eerste oprijden. Vervolgens heb ik niet meer omgekeken en ben ik gewoon gegaan tot de finish.”
Annemiek gaf alles en kwam solo aan de leiding te rijden. Even leek het toen mis te gaan. “Ik moest even van de fiets af, omdat ik in een stuk gravel belande, omviel en niet zo snel op mijn fiets kon komen. Daardoor moest ik een stuk rennen met de fiets. Net daarvoor had ik te horen gekregen dat Anna maar twintig seconden achter me zat. Toen ik van de fiets af moest was ik dan ook wel een beetje bang dat zij weer bij me aan zou sluiten, door die kleine misser. Gelukkig viel het mee en kon ik weer de fiets op en verder.”
Elke seconde telt
Volle bak reed Annemiek vervolgens tot de top, om na een korte afdaling ook nog weer een klimmetje richting de finish vol op te rijden. “Ik ben ook echt heel diep gegaan. Je weet dat elke seconde die je vandaag kunt pakken telt. Het was dus echt een individuele tijdrit van zestien kilometer all out, met hele technische stukken. Ik ben heel blij dat ik vandaag tijd heb kunnen pakken op de concurrentie. En het is natuurlijk een heel mooie overwinning, in de regenboogtrui, in de Giro. Ik ben heel blij en ook een opgelucht iemand.”
Foto top: Ayolt Kloosterboer
Overige foto’s: Getty Images
Geweldige prestatie!! Ik ben wel benieuwd naar je mening over die gravel stukken, horen die volgens jou in een Giro Rosa thuis?
MvG., Johan F.
Fantastisch Annemiek zo mooi gedaan. He maakte het wel spannend nog maar toen kwam je kracht weer bovendrijven πβ€οΈ
Heel veel succes verder en wat zou het mooi zijn om je zaterdag nog in die roze trui te zienπ
Gereden als een kampioen. En nu volhouden tot de laatste streep in zicht is.
Succes.
Het was weer pure reclame voor het vrouwenwielrennen. Wordt er op deze wegen eigenlijk vaker lek gereden dan in Parijs-Roubaix?
Proficiat ! Goed bezig! Na rit 2 toon je al wie de wereldkampioen is! πͺππͺπππ
Bravissimo!! Solo over de strade bianche; subliem. Hoe zwaar!!!
Dik verdiend , dat roze. βLa reginaβ, zei de verslaggever.
In bocca al lupo , oftewel: Veel succes!
Cordiale saluti,
Petra