En weer zit er een dag zonder kleerscheuren op in de Giro Rosa. Annemiek en haar teamgenotes slagen er vooralsnog goed in om hun kopvrouw Ashleigh Moolman bij te staan. De vijfde etappe die woensdag op het programma stond beloofde op voorhand op spektakel, maar de lange slotklim bleek voor minder verschillen te zorgen dan aanvankelijk werd gedacht. “Er werd vandaag vooral veel aangevallen”, aldus Annemiek. “En zelf was ik in het begin vooral druk met het wisselen van mijn fiets. Dat moest ik twee keer doen. Aangezien er veel werd aangevallen en we toen vijftig kilometer per uur reden, was het niet zo eenvoudig om terug te komen.”

Annemiek sloot gewoon weer aan en behoorde aan de finish ook tot de eerste groep van veertig rensters. “Voor ons was het doel wederom om Ashleigh veilig naar de finish te brengen en we deden niet mee met de aanvallen. Defensief rijden is niet mijn favoriete stijl van racen, maar met Ashleigh hebben we wel echt potentiële Giro podiumkandidaat in het team en wellicht is zelfs meer mogelijk. Dan is het het wel waard om je eigen ambities wat opzij te zetten. Morgen gaat dat overigens vanzelf, want dan is het zo lastig en steil dat echt alleen de klimmers mee kunnen en de klassementsrenners het klassement willen gaan bepalen.”

Maar eerst moest vandaag dus de finish gehaald worden. “Er werd door velen uiteindelijk hard gereden op de niet zo steile klim en met een uitgedund peloton kwamen we aan bij de finish. Ik probeerde Ashleigh uit de wind te houden en met vijfhonderd meter te gaan zat ze nog in mijn wiel. Daarna gingen ze aan en was het aan de rensters die er bergop nog fris bij zaten.” Wereldkampioene Pauline Ferrand-Prevot reed in de finale nog solo weg en won, nipt voor de eerste groep. Moolman finishte als vijfde en Annemiek zelf als twintigste.