Twee etappes zijn we inmiddels verder in de Emakumeen Euskal Bira en daarbij was Annemiek met name vrijdag dichtbij de etappezege. Sterker nog, ze dacht hem beet te hebben, maar juichte letterlijk te vroeg. Emma Johansson passeerde haar daardoor op de finishstreep en kaapte de ritzege voor haar neus weg. In het klassement bleef Annemiek op de zevende plaats staan en die positie is ook nog altijd van haar na afloop van de zaterdag verreden etappe. Daarin pakte ze echter wel wat tijd terug op de top zes. Samen met Ellen van Dijk kwam Annemiek op ruim een minuut van vier koploopsters binnen, maar ze bleven de groep met de best geplaatst klassementsrensters wel twintig tellen voor.

De nasmaak van vrijdag was toch wel zuur. “Ik had goede benen en mocht van mijn ploeg ten aanval”, vertelt Annemiek over die etappe. “Dat heb ik meerdere keren geprobeerd. De laatste klim was op tien kilometer voor de finish en daarbij reed een groepje van vijf rensters op de top weg, met daarbij Ashleigh namens onze ploeg en ook de draagster van de gelede trui. Samen met Guarnier kwam ik in de afdaling terug en ben ik in de laatste drie kilometer gelijk ten aanval gegaan.”

Duvel uit een doosje

Katrin Garfoot sloot aan bij Annemiek. “Ik ben vol doorgereden en keek niet achterom. De finish had ik niet kunnen verkennen, omdat de start op een andere plek was en in de laatste honderd meter lag er opeens nog een bocht naar rechts, waar ik twijfelde of ik niet rechtdoor moest. Ik keek over mijn linker schouder en zag Garfoot nergens meer. Toen dacht ik dat ik er was, maar opeens op de finishlijn kwam Johansson rechts langs mij als een ‘duvel uit een doos’. Normaal sprint ik altijd door tot de finishlijn. Een stomme fout. Het was de eerste keer dat ik zo’n fout maak en hopelijk ook de laatste.”