In het Australische Wollongong gaan komende nacht, Nederlandse tijd, de wereldkampioenschappen wielrennen van start. Annemiek komt er liefst drie keer in actie. Ze begint vannacht met de individuele tijdrit, het onderdeel waarop ze in 2017 en 2018 wereldkampioene werd. Woensdag staat de Mixed Relay op het programma en vervolgens is het op zaterdag 24 september tijd voor de wegwedstrijd. Het wordt een mooie week wielrennen aan de oostkust van Australië, niet ver onder Sydney.

“Tijdens mijn laatste hoogtestage heb ik alle intervallen op de tijdritfiets gedaan en ik heb dus best veel tijd doorgebracht op die fiets”, vertelt Annemiek over haar voorbereiding op de eerste twee onderdelen van deze week. “Doordat er in de Tour de France geen tijdrit zat had ik er even minder op getraind, maar vanuit Tokio pak je het zo weer op. Richting de Olympische Spelen heb ik toen zoveel op de tijdritfiets getraind dat dat geen probleem is.”

Het tijdritparcours in Wollongong is 34,2 kilometer lang, opnieuw iets langer dan in de voorgaande jaren. Annemiek verwachtte op voorhand een parcours met héél veel bochten, maar dat blijkt na aankomst wel iets minder dan gedacht. “De tijdrit heeft 26 bochten per ronde, waarvan we er twee rijden, maar na de parcoursverkenning die we nu gedaan hebben zijn er een aantal daarvan ‘verdwenen’, omdat de wegen hier zo breed zijn. In veel bochten kun je op je stuur blijven liggen. Toch is het een tijdrit die je echt op het gevoel moet doen, omdat er heel veel afwisseling in zit. Je bent continue aan het schakelen, met stukjes omhoog en stukjes omlaag.”

Annemiek schat in dat dat ook in haar voordeel werkt, zeker ten opzichte van het WK een jaar geleden in Leuven, toen ze het brons pakte. “Dit is zeker een parcours dat me meer ligt dan vorig jaar in Leuven, waar het allemaal lang rechtuit stampen was. Ook omdat ik erg getraind word op mijn gevoel door Louis en nooit een bepaald wattage mee krijg. Hij zegt dan bijvoorbeeld; ‘ga maar 8×4 minuten all out, waarbij de laatste 4 minuten hetzelfde wattage moet hebben als de eerste’. Daarvan leer je erg om op gevoel rijden en dat kan morgen wel van pas komen. Het is geen tijdrit die je op een bepaald wattage kan ‘rammen’ zoals vorig jaar in Leuven, op al die lange rechte stukken rechtuit. Dit is wel een parcours waar ik zin in heb.”

Woensdag zal Nederland met een sterk team aantreden in de Mixed Relay, waar het goud een jaar geleden naar Duitsland ging en Nederland tweede werd. “De Mixed Relay gaat over een gelijkmatig parcours. Die rijd ik samen met Riejanne Markus en Ellen van Dijk, waarmee we bij de vrouwen exact hetzelfde team hebben als vorig jaar.” Annemiek slaagde erin om Mathieu van der Poel enthousiast te maken en hij maakt deel uit van het drietal mannen, samen met Bauke Mollema en Daan Hoole.

(Tekst gaat verder onder de foto)

Voor de wegwedstrijd lijkt het erop dat er flink wat kanshebbers zullen zijn bij de vrouwen, afhankelijk van het koersverloop. “In de wegrit zitten wel wat hoogtemeters”, kijkt Annemiek daarop vooruit. “Er zit een lastige acht kilometer lange klim in, maar die ligt al in het begin en doen we maar één keer. Vervolgens gaan we rondes rijden van 17 kilometer. Ook die ronde is technisch, met veel bochten. Er zit één klim in, die vergelijkbaar is met de Cauberg. Verder zitten er behalve veel bochten, geen andere klimmen.”

Of het daarmee een parcours waarop Annemiek zich echt zal kunnen onderscheiden, zal ook afhangen van de koers. “Voor mij zit er een beetje te veel herstel in die finaleronde, die we zes keer doen. Ik denk dat het op het lijf geschreven is van Marianne Vos. Wel denk ik dat het, door dat aantal bochten, moeilijk is om te achtervolgen en ook lastig te controleren is zal zijn. Er zitten al met al best wat hoogtemeters in en het is ook een lange afstand. Dat ligt me wel.”

Nederland heeft in ieder geval flink wat ijzers in het vuur. “Ik denk dat we een mooi team hebben en ik heb zin om voor Oranje uit te komen. Wij hebben meerdere kaarten om te spelen en ik verwacht een strijd met met name Italië. Zij hebben met Balsamo, de huidige wereldkampioene, een renster die het tegen Marianne op mag nemen en een beetje vergelijkbaar is met haar, maar ze hebben ook meerdere pionnen. Daarnaast mogen we andere landen zeker niet uitvlakken, zoals Australië, die een thuiswedstrijd hebben. En ook Duitsland wil altijd rijden.”

Informatie en tv-uitzendingen
Zowel de tijdrit als de Mixed Relay en wegwedstrijd zullen live te zien zijn bij de NOS. Wie de tijdrit wil volgen moet wel vroeg het bed uit, of juist lang opblijven. In de nacht van zaterdag op zondag gaat de eerste rensters om 9.47 uur plaatselijke tijd van start. Het is in Nederland dan 1.47 uur in de nacht. Er wordt gestart in drie blokken en Annemiek is de laatste renster van het tweede blok, om 2.56 uur Nederlandse tijd. Om 3.45 uur is regerend wereldkampioene Ellen van Dijk de allerlaatste die aan de 34,2 kilometer lange rit tegen de klok begint.

Uitslapen is er niet bij als het om het kijken van dit WK gaat, maar voor de Mixed Relay kun je toch iets langer blijven liggen. Woensdagochtend gaat de eerste ploeg om 6.20 uur Nederlandse tijd van start. In de Mixed Relay rijdt het trio mannen van ieder land eerst een ronde van 28.2 kilometer. Op het moment dat zijn de finish passeren, gaan de vrouwen van start voor hun ploegentijdrit over dezelfde afstand. Het land met de beste totaaltijd is wereldkampioen.

Met een afstand van 164,3 kilometer is de wegwedstrijd op zaterdag de langste ooit op een WK. Die dag klinkt het startschot om 4.25 uur Nederlandse tijd. Na een aanloop van 62 kilometer, met daarin de lastige en lange Mount Keira als klim, rijdt het peloton de plaatselijke omloop op. Die wordt in totaal zes keer afgelegd. Er zitten in totaal 2433 hoogtemeters in het parcours. Naar verwachting finishen de rensters rond 17.00 uur plaatselijke tijd, ofwel 9.00 uur in Nederland.