Een mooie Giro d’Italia was het al voor Annemiek, maar hij blijft alleen maar mooier worden. Nadat ze woensdag haar tweede etappeoverwinning van de week boekte, voegde ze daar donderdag direct ook de derde aan toe. In de roze trui kwam ze opnieuw solo aan bij de finish, nadat ze op de slotklim wegreed bij Gaia Realini en Juliette Labous. “Het is een super Giro voor ons team en voor mij persoonlijk helemaal. In voorbereiding op de Tour de France overtreft het ook mijn verwachtingen.”

Er wordt flink gestreden in de Giro, ook nu de voorsprong van Annemiek in het klassement riant is. “Elke dag is het gewoon echt koers en vooral vandaag zat ik in een gevecht om het podium”, kijkt Annemiek na afloop van de zevende etappe terug. “We hebben de koers met het team goed onder controle. Dat is sowieso heel tof. Elke dag had ik een ploeggenoot bij me in de afgelopen etappes. Als collectief zijn we dus ook goed in orde.”

Donderdag werd er opnieuw veel geklommen en werd er flink gekoerst door het peloton. “Liane Lippert en Paula Patino mochten namens ons team voor de laatste klim in de aanval, als ze dat wilden. Dat gebeurde alleen niet echt, alleen Anouska Koster van Uno-X was alleen vooruit. Toen hebben ze het voor mij gecontroleerd. En als alles nog dichtbij elkaar zou zijn, mocht ik het proberen op de laatste klim. Die bestond min of meer uit twee delen. Daarbij heb ik eigenlijk wel gebruik gemaakt van het gevecht voor het podium. Het was niet aan mij. De enige interesse die ik had was de etappeoverwinning.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Gevecht om het podium
Er volgden meerdere aanvallen, waarna Annemiek overbleef met Gaia Realini (Lidl-Trek) en Juliette Labous (Team DSM). “Ik heb in het wiel afgewacht wat er gebeurde in de strijd om het podium. Realini en Garcia stonden vierde en vijfde en ik verwachtte dat die ten aanval zouden gaan om richting het podium te komen. Dat gebeurde ook, met aanvallen om de beurten. Nadat ik vervolgens zelf aanging kreeg ik Realini en Labous met me mee. Op het tussenstuk was het in hun interesse om door te rijden. Zo had ik Realini eindelijk een keer voor me rijden, die ik tot nu toe steeds in mijn wiel had zitten deze week. Ze vroeg nog wel of ik ging overnemen, maar dat deed ik natuurlijk niet. Ik kon lekker in het wiel zitten, want zij hadden allebei de interesse om tijd te pakken op de anderen.”

Het drietal begon samen aan de absolute finale. “Op de 2,7 kilometer lange finaleklim heb ik nog even afgewacht wat ze gingen doen. Toen ze wat stilvielen ben ik er met zo’n twee kilometer te gaan voor gegaan. Dat ging weer all-out en dan denk je soms wel ‘waar ben ik aan begonnen’. Winnen lijkt makkelijk, maar dat is het absoluut niet. Ik moet elke dag echt heel diep gaan om die overwinning binnen te slepen. Van de andere kant is het ook een super goede voorbereiding op de Tour de France. Daar ben ik heel blij mee, maar nog veel blijer dat ik vanuit hier straks met een goed gevoel terug kan naar Livigno. Het is super tof om hier drie overwinning te hebben en het roze nu nog steviger om de schouders te hebben.”

Bij de les blijven
Er wacht de rensters nu een rustdag, omdat het peloton zich moet verplaatsen. “Vanavond vliegen we naar Sardinië. Daar heb ik ook veel zin in. Sardinië is mooi. Ik ben er op vakantie geweest en ik vind het leuk om er nu weer terug te zijn. De laatste twee dagen rijden we op het eiland. Dan zal het wat vlakker zijn en zullen we scherp moeten zijn, maar er komen niet meer zulke dagen aan als die we nu hebben gehad. Het is daar meer glooiend. Vandaar dat er vandaag ook zo hard gevochten werd. Ik denk zelfs dat het in de laatste etappes een sprint kan worden. Niettemin moeten we goed opletten die dagen en bij de les blijven.”

Foto’s: Getty Images