Na een, zeker voor mijn doen, lange koersperiode ben ik inmiddels alweer een tijdje in Andorra. Sterker nog; het is bijna tijd om naar huis te gaan. Voor even dan, want nadat ik het NK tijdrijden en de wegwedstrijd op de VAM Berg heb gereden, ga ik opnieuw op hoogtestage. Op mijn favoriete locatie, de Passo di Foscagno, ga ik dan de puntjes op de i zetten met het oog op de Olympische Spelen. Daar ben ik bewust nu nog niet naartoe gegaan, omdat het weer er eind mei nog niet altijd goed is. Maar ik kijk ernaar uit om daar weer te zijn, ook om mijn hoofd leeg te maken.
Nu de Spelen eraan komen, doe ik op deze hoogtestage niet heel veel anders dan normaal. Ik heb altijd wel de ervaring dat als ik met een hoog niveau naar hoogtestage ga en dan hard ga trainen, het niveau wel weer een stapje hoger komt. Dat is het algemene doel waarom ik hier zit. Wat daarbij wel iets anders is, is dat ik hier de nieuwe tijdritfiets van Canyon tot mijn beschikking heb. Het is een nieuw model, met schijfremmen ook. Ze waren al een tijd bezig met het ontwikkelen en het is fijn dat ik hem nu voor de Olympische Spelen ter beschikking heb, zodat ik er hier ook aan kan wennen. Dat gaat goed, met dalen, klimmen en hoge snelheden.
“Het is fijn dat ik de nieuwe tijdritfiets van Canyon voor de Olympische Spelen ter beschikking heb”
Ik probeer ook mijn skills op de tijdritfiets te verbeteren. Dat heeft ook wel te maken met het parcours van Tokio. Dat is niet vlak. Er zullen dus ook stukken zijn waar je met een vrij hoge snelheid naar beneden gaat. Maar ook stukken waar je wel wat bergop moet rijden, al is het meer vals plat bergop en er zit een klein klimmetje zit in. Al met al is het geen vlakke tijdrit heen en weer. Er zitten ook technische kanten in, dus het is goed om met de tijdritfiets bezig te zijn. Vergeet daarnaast de wegfiets niet, want de wegwedstrijd is ook zeker belangrijk, maar het accent heeft de afgelopen tijd wat meer op de wegfiets gelegen en ligt hier nu wat meer op de tijdrit.
“Van wedstrijd naar wedstrijd rijden gaat je niveau wel wat omlaag”
Mijn trainingskamp in Andorra heb ik dus vastgeplakt aan de Ronde van Burgos. Zoals gezegd was het een lange wedstrijdperiode, met zeven en een halve week koersen aan één stuk, van Dwars door Vlaanderen tot aan Burgos. Hier ben ik de duurtrainingen op gaan pakken. Van wedstrijd naar wedstrijd rijden gaat je niveau wel wat omlaag. Ik weet ook zeker dat op het einde van de koersperiode mijn niveau niet meer op zijn allerbest was. Op een hoogtestage kan ik dat meestal weer opkrikken.
(Tekst gaat verder onder de foto)
Ik kom net voor het NK tijdrijden terug. Het is heel lang geleden dat ik een tijdrit gereden heb. Dus dat wordt een heel mooi meetmoment, met ook een laatste test van het materiaal, op woensdag 16 juni. Ik zal terugkomen van hoogte, een paar dagen thuis relaxen en wat vrienden zien, dan het NK tijdrijden rijden en vervolgens het NK weg. Mijn pijlen zijn wel meer gericht op de tijdrit. Van het NK weg weet ik dat het lastig is als individuele rensters, maar niettemin ga ik het niet overslaan, want er valt een mooie trui te verdienen. Zeker met het parcours op de VAM Berg kan er wel koers gemaakt worden en is het wel pittig. Dat ligt me wel en ik vind het mooi om een NK te rijden.
Op de maandag na het NK hebben we nog een olympische bijeenkomst op Papendal. Dan gaan we ook nog even de klimaatkamer in, kleding passen, et cetera. De bondscoach heeft een hele dag dag volgepland. Ik denk dat dat heel nuttig is en goed om nog even bij elkaar te komen. Ook omdat het toch wel een ander soort Olympische Spelen zullen zijn, dus het is goed om ons daar op voor te bereiden. Ook is er op 21 juni een persmoment, waarvoor de media zich kunnen aanmelden bij de KNWU.
“Er zijn nog veel onzekerheden, maar daar heb ik geen invloed op, dus daar probeer ik me ook niet mee bezig te houden”
Na die bijeenkomst vertrek ik naar Passo di Foscagno, waar ik altijd naartoe ga. De week van het NK zwaai ik dan ook al mijn vrienden uit. Voor ik naar Tokio ga, ben ik namelijk maar heel kort in Nederland. Al is het op het moment nog wel onzeker of we in Tokio buiten kunnen gaan trainen. Er zijn nog veel onzekerheden, maar daar heb ik geen invloed op, dus daar probeer ik me ook niet mee bezig te houden.
Waar ik wel invloed op heb, is mijn programma en daarin ontbreekt de Giro Rosa ditmaal. Dat doet me heel veel pijn om die niet te rijden, want het is mijn favoriete koers. Maar elke keer als ik denk ‘ik ga hem toch gewoon rijden’, dan kijk ik weer even naar het litteken op mijn pols, waar ik vijf dagen voor het WK tijdrijden mijn pols brak in de Giro. Je hebt de risico’s in een koers gewoon minder onder controle. Daarbij ben ik er van overtuigd dat je een tijdrit beter kunt voorbereiden met een trainingskamp en minder goed in een wegkoers. Bovendien heb je niet onder controle hoe hard er wordt gekoerst, je moet heel veel reizen, je hebt de druk van een klassement verdedigen en dus is het ook mentaal pittig. Daar staat tegenover dat ik me in Passo di Foscagno juist mentaal kan opladen. Ik weet dat als ik de Giro ga rijden, ik daar wat afgedraaid uit terugkom.
(Tekst gaat verder onder de foto)
La Course zou ik eerst wel rijden, maar toen ze besloten de Muur de Bretagne eruit te halen en ons een dag eerder te laten koersen, heb ik besloten hem uit mijn programma te halen. Ik vind het wel heel jammer dat ik daardoor even niet koers met het team, maar dat was ook wel de reden dat ik dat hele blok in Spanje met de ploeg volle bak heb gekoerst. Daar heb ik geen wedstrijd overgeslagen. Ik vond het wel heel fijn om daar een heel mooi blok met het team te rijden. Anders is het toch heel raar met de Olympische Spelen, dat je er anders twee maanden uit ligt. Een bijkomstigheid van Covid is dat er wat wedstrijden zijn uitgesteld tot na het WK, zoals bijvoorbeeld de Women’s Tour en Ronde van Drenthe. Die heb ik nu weer op kunnen nemen in mijn programma, dus we hebben nu voor het tweede jaar ook na het WK nog een mooi programma. Dat vergoedt wel veel.
“Ik heb met de jaren wel geleerd om me niet druk te maken over de dingen die ik niet onder controle heb”
En hoewel het nog altijd niet helemaal zeker lijkt, heeft her alle schijn van dat de Spelen doorgaan. Ik heb met de jaren wel geleerd om me niet druk te maken over de dingen die ik niet onder controle heb. Het wel of niet doorgaan van de Spelen is daar een goed voorbeeld van. De voorbereiding die ik doe zou met of zonder Spelen niet heel veel anders zijn geweest. Het is niet dat ik nu opeens heel veel andere dingen aan het doen ben, dus mocht het uiteindelijk toch niet doorgaan, dan ga ik gewoon vrolijk verder met het koersen in de wedstrijden die er voor ons zijn.
Ik verdiep me er ook niet heel erg in, behalve dan de maatregelen die ons te wachten zijn en ik bereid me er wel op voor dat het ook heel andere Olympische Spelen voor ons gaan zijn. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik de vorige twee edities mee heb mogen maken. In Londen heb ik er erg van genoten en in Rio was het een wat versnelde aftocht. Het gaat nu heel anders zijn en daar ben ik wel op voorbereid. Dat is ook iets dat ik wel onder controle heb. De glans van het evenement gaat er wel een beetje af zijn., maar niettemin blijven het de Olympische Spelen.
“Ik heb het resultaat in Rio heel erg omarmd en ben er trots op wat ik daar neer heb gezet”
En ja, nu komen ook de vragen weer op mij af over Rio. Daar was ik wel op voorbereid, al valt het aantal vragen nog mee doordat er veel nadruk op Covid ligt. Wat ik vooral vervelend vond is dat mensen me in de mond proberen te leggen dat ik revanche moet nemen in Tokio, waarop mijn antwoord is dat ik geen revanche kan nemen, omdat het niet op hetzelfde parcours is. Het zijn totaal andere Spelen en bovendien heb ik ook geen behoefte om revanche te nemen. Ik heb het resultaat in Rio heel erg omarmd en ben er trots op wat ik daar neer heb gezet. Ik heb een inschattingsfout gemaakt in die bocht, maar het heeft me ook heel veel opgeleverd, waaronder veel mooie resultaten daarna. Ik vind het niet vervelend als mensen over Rio beginnen. Het is geen vervelend iets voor mij. Ik ben er op voorbereid dat Rio af en toe langs komt, maar ik ben er trots op wat ik daar heb laten zien. De resultaten die daarna volgden waren echt geïnspireerd door wat ik in Rio bergop heb laten zien.
Annemiek