In Emmen is Annemiek zaterdag derde geworden op het Nederlands kampioenschap wielrennen. Lucinda Brand greep solo de zege. Achter haar bleek Amy Pieters in een spannend sprintje om de derde plaats net wat rapper dan Annemiek. Voor haar was er dus het brons. Samen met ook nog Natalie van Gogh behoorden zij tot een drietal achtervolgers, die net als Brand in de slotfase wegreden uit een kopgroep van negen rensters. “Lucinda reed heel sterk weg”, aldus Annemiek. “Ze plaatst één keer een goede aanval en de rest keek naar elkaar. Maar je kunt ook niet overal op reageren. Dat is ook wielrennen.”
Nadat lange tijd een kopgroep van acht rensters vooruit reed, brak de koers in de laatste veertig kilometer open. Uiteindelijk reed net voor het ingaan van de laatste omloop over 13,1 kilometer een kopgroep van tien vrouwen weg met daarbij Annemiek en haar ploeggenote Iris Slappendel, de uittredend kampioene. “Met slechts drie rensters van ons team in koers en Vera eerst al vooruit in die kopgroep van acht, was het niet aan ons. Het is lastig koersen tegen de grotere blokken. Dan moet je goed opletten. In de finale werd de kopgroep ook uit elkaar gereden. Ik probeerde het ook nog, maar kwam niet weg.”
Gaan voor goud
Ontevreden kon Annemiek niet zijn over het NK. “Alles ging eigenlijk goed. Alleen toen Lucinda weg sprong zat ik niet op het wiel. Dat vind ik wil jammer en is eigenlijk het enige dat ik mezelf kan verwijten. Daarvoor hadden we een paar keer een mooi moment waarbij Iris en ik aanvielen. Daarbij zaten ze direct in ons wiel en is het jammer dat er niet naar ploegen als Rabo gekeken werd. Het ging vanaf Baku lichamelijk niet heel goed, maar ik voel me al wel wat beter, hoewel het nog niet helemaal top is. Aan dit NK heb ik wel een goed gevoel overgehouden. Ik ben heel blij dat ik mee heb gestreden en het was een gaaf gevoel dat ik er goed bij zat.”
Brand slaagde er dus wel in om weg te rijden. “Het is lastig kiezen wanneer je wel of niet achter iemand aan rijdt, want je kunt niet constant reageren. Wat dat betreft is zo’n NK ook wel een soort van pokeren. Het is jammer dat we ook met z’n drieën niet in staat waren om nog weer naar haar toe te rijden. Ik demarreerde nog een keer en toen hielden die andere twee gelijk de benen stil. Met nog vijfhonderd meter te gaan wist ik vervolgens wel dat we Lucinda niet meer gingen grijpen. Maar ik heb daarvoor toch nog geprobeerd om het weer in gang te krijgen door nog een keer hard over te nemen. Iets in mij gaat dan toch alleen voor goed en niet voor een medaille.”
Parcours
De wielrensters in het peloton kregen in Emmen een vlak parcours voorgeschoteld. Daarmee werd het NK ook een andere wedstrijd dan andere jaren. Waar het vaak een afvalkoers was op de heuvelachtige parcoursen, bleef het peloton tot aan de finale nu lang bij elkaar. Daardoor deden in de finale uiteindelijk ook nog veel rensters mee om de winst. “Een NK als dit is ook niet verkeerd een keer”, aldus Annemiek. “Want dit is ook wielrennen. Maar ik heb toch liever een parcours dat wat selectiever is.”
Op naar de Giro
Met de Europese Spelen en het NK nu achter de rug, staat een volgende belangrijke koers al weer op de planning. De Giro Rosa start vrijdag 3 juli. “Daar beginnen we met een twee kilometer lange proloog in Slovenië. Dat is echt wel een doel van mij. Ik wil die goed rijden en zo’n proloog ligt me opzicht ook wel. Daarbij ligt er een mooie roze trui te wachten. Het klassement is echter niet mijn doel. Daarvoor is het parcours gewoon te zwaar. Ashleigh Moolman gaat daar bij ons team wel voor en ik zal haar waar nodig proberen te ondersteunen. Daarnaast ga ik zelf voor etappezeges. Die kans hoop ik in een lastige, maar ook niet te lastige, rit te krijgen.”
Klik hier voor de uitslag van het NK in Emmen.
