Bij de Nederlandse kampioenschappen tijdrijden in Elspeet heeft Annemiek woensdag de bronzen medaille gepakt. Over 42 kilometer, met afstand de langste tijdrit voor de vrouwen ooit op een NK, moest ze alleen haar meerdere erkennen in winnares Riejanne Markus en Demi Vollering. “Ik denk dat ik een goede tijdrit heb gereden. Ik ben in ieder geval tevreden met hoe ik mijn laatste Nederlands kampioenschap tijdrijden gereden heb. Op naar zaterdag, de wegwedstrijd. Dan zijn we ook met wat ploeggenotes en gaan we er ook een mooie koers van maken.”

De tijdrit in Elspeet werd verreden over twee ronden van 21 kilometer. Daarbij kwam Annemiek bij de eerste passage van de finish door met de tweede tijd, op 36 seconden op Markus en 8 tellen voorsprong op Vollering. Uiteindelijk won Markus met een voorsprong van 55 seconden op Vollering en 1.13 minuten op Annemiek. “Ik denk dat ik gepresteerd heb naar mijn kunnen, maar er waren er gewoon twee sneller vandaag”, was Annemiek na afloop realistisch en tevreden. “Dit geeft wel vertrouwen, dat ik goed terug ben gekomen van hoogtestage.”

Het was sowieso een speciale dag. “Ik had Oscar, mijn vriend, als coach achter me in de auto en KNWU-mechanieker Edwin van Vugt. Dat was super leuk. Ik heb er van genoten en ook van de gouden fiets waarop ik reed. Dat was ook een reden waarom ik hier wilde rijden. Het is waarschijnlijk de eerste en laatste keer dat ik daarmee een wedstrijd rijd.” Ook was het voor Annemiek een verschil met de ervaring die ze had bij het laatste NK tijdrijden dat ze reed, in 2021. “Twee jaar gereden reed ik in aanloop naar Tokio ook het NK tijdrijden. Toen stortte ik de tweede ronde in. Nu heb ik gewoon een heel solide tijdrit gereden. Met Riejanne hebben we ook een heel mooie winnares. Het is niet op een seconde gewonnen, dus dat is mooi. Ze heeft er zo voor getraind en ik zie ook wel dat tijdrijden echt een specialisme aan het worden is.”

(Tekst gaat verder onder de tafel)

Kijkend naar haarzelf haalde Annemiek vooral vertrouwen uit de bronzen medaille. “Hier kan ik wel mee vooruit naar de volgende wedstrijden. De eerste ronde reed ik redelijk, maar ik ben wel een beetje voorzichtig gestart. We hebben nog nooit zo’n lange tijdrit gereden van 42 kilometer. Misschien ben ik iets te conservatief van start gegaan, maar van de andere kant pakte Demi me ook in de tweede ronde, want ik had de tweede tussentijd in de eerste ronde. Ik denk dat ik het dus goed heb ingedeeld. We gaan later even evalueren, maar het was een mooie dag.”

Op de fiets vanaf huis het parcours verkennen
“Ik ben ook wel blij dat het erop zit, want ik kijk nooit uit naar een tijdrit, maar ook richting de Tour was het goed om deze discipline weer even gedaan te hebben. Dit was absoluut geen parcours waar ik van houd. De tijdritten die ik heb gewonnen op de WK’s in Innsbruck en Bergen, en ook de olympische tijdrit in Tokio, waren toch allemaal bergachtig. Van dit vlakke werk wist ik sowieso wel dat het niet helemaal mijn ding zou zijn. Maar het was ook leuk dat het in de buurt van mijn huis was, in Elspeet. Ik kon er op de fiets naartoe om het te verkennen.”

Foto’s: Sportfoto.nl