Inmiddels is dit alweer de derde week dat ik doordeweeks met de KNWU duurselectie aan het trainen ben in Alkmaar. Ik doe hier vijf trainingen in vier dagen tijd. Op een dag doen we een dubbele sessie, waarbij ik een starttraining doe gecombineerd met een andere training. Vooral het ‘verteren’ van de staande start met een vast verzet en vervolgens elf snelle vlakke rondjes rijden, zoveel mogelijk ‘op zwart’ (waarvan dan ronde twee vooral niet te hard moet gaan om een vlak schema te kunnen rijden), is de uitdaging.

Er zijn in totaal zeven duurrenners geselecteerd voor het WK. Dion Beukeboom en ik rijden beiden de individuele achtervolging en Kirsten Wild, Amy Pieters, Dion Beukeboom, Roy Pieters, Jan Willem van ’t Schip en Wim Stroetinga bereiden zich voor op de andere duuronderdelen (Koppelkoers, Puntenkoers, Scratch, Omnium).

Als klein meisje was ik altijd al een enorme fan van het schaatsen en er ging geen EK, WK of Olympische Spelen aan mij voorbij; of ik stond in Thialf met mijn familie te kijken of ik zat voor de tv met mijn zus en vader. Nu met het baanwielrennen ben ik opeens zelf degene die bezig is met het rijden van snelle rondjes en vlakke schema’s bij de achtervolging. Ik vind het mooi.

Natuurlijk is het voor mij heel erg motiverend dat ik bijna elke training beter ga rijden. Dit betekent ook dat mijn ‘leercurve’ nog niet aan het afvlakken is als ik aan de start bij het WK ga verschijnen. Er zijn nog veel ‘marginal gains’ en details waar ik nog aan zou kunnen gaan werken, maar deze heb ik voor dit WK even geparkeerd, omdat het niet realistisch is dat ik me dat nog even eigen ga maken in zo’n korte tijd.

Veel mensen vragen mij wat ik er zo leuk aan vind als ik enthousiast vertel over het baanwielrennen. Ik vind het op de eerste plaats een heel interessante uitdaging om mezelf dit eigen te maken. Ik vind het ook motiverend om te werken met een coach die bij alle trainingen aanwezig is. Op de weg moet ik mezelf altijd motiveren en hier krijg je tijdens de trainingen al aanwijzingen, zodat je je gelijk kan focussen op verbeterpunten. Daarnaast vind ik de hoge snelheden op de baan ook geweldig. Het is uitdagend om naar beneden te vallen voor je duizend meter ‘vliegend’ en dan snoeihard door die eerste bocht te rijden.

Ook is het leuk om met deze groep baanrenners aan het werk te zijn. Er wordt hard en goed getraind, iedereen is gemotiveerd en het loopt echt goed. Het werkt voor mij wel verfrissend om mijn voorbereiding naar het voorjaar toe eens anders aan te pakken, met andere renners, in een andere discipline en hoe mooi is het dan om een WK in eigen land te mogen rijden. Van de WK in Valkenburg weet ik nog hoe geweldig dat was.

Ik rijd op zaterdag (3 maart) en die dag is uitverkocht. Er staan heel veel mooie onderdelen op het programma. Misschien had ik vroeger het schaatsen wel helemaal niet meer zo erg gevolgd als ik wist hoe boeiend en spannend het baanwielrennen is om te volgen. 🙂 Bij de sprinters en duurrenners zijn er volop kansen op medailles. Ik denk dat het een geweldig toernooi gaat worden in Apeldoorn. Aanrader dus om dit te gaan volgen!

Annemiek