2015

Nieuwe uitdaging bij buitenlandse ploeg en bevestiging als proloogspecialist

In 2015 maakte ik de overstap naar het Zwitserse Bigla na zes jaar voor een Nederlands team te hebben gereden. Ik reed een goed voorjaar, maar wist net geen wedstrijd te winnen. In Vlaanderen had ik een topdag maar werd ik vierde. De tweede plek in de Waalse Pijl voelde echter als een overwinning. In een koers waar ik altijd van dacht dat het te zwaar voor mij was, reed ik opeens voor de overwinning door vroeg in de aanval te gaan. De nieuwe rol in de ploeg werkte inspirerend voor mij om weer meer kansen voor mezelf te zien en aanvallend te rijden.

De focus na het voorjaar verlegde ik naar de tijdrit. Ik werd mooi derde op de eerste Europese Spelen in Baku, maar op het NK werd ik teleurstellend zesde en plaatste ik mezelf niet voor het WK tijdrijden. De korte tijdritten liepen wel goed dit jaar en ik bevestigde mijn status als proloogspecialist met overwinningen in de prologen in de ronde van Baskenland, Toscane en Giro d’Italia met als mooie beloning een dag in de roze trui in de Giro.

Tijdens mijn voorbereiding voor het laatste deel van het seizoen werd ik aangereden door een auto tijdens een hoogtestage in Livigno. Met drie gebroken ribben, een klaplong en een gebroken sleutelbeen werd ik vijf dagen opgenomen in een Italiaans ziekenhuis. De teleurstelling was groot dat ik net als in 2014 het WK moest missen door een ongeval. Mijn herstel ging wonderbaarlijk snel en na vijf weken wist ik zelfs al weer de proloog te winnen in een nieuw parcoursrecord in de Ronde van Toscane. Na afloop van het wegseizoen maakte ik nog een kleine uitstap naar het mountainbiken en wist ik tweede te worden op het NK mountainbike en de Hondsrugclassic te winnen.