Eerste 25 jaar
Van geboorte tot eerste fiets
Moeilijk jaar met liesslagadervernauwing en operatie aan het einde van het seizoen
Vol goede moed begon ik in januari met trainen nadat ik in december nog een keer geopereerd was aan mijn sleutelbeenbreuk, in de hoop dat 2013 mijn jaar zou worden zonder blessures. Een van de doelen was natuurlijk in het voorjaar schitteren in mijn Nederlands Kampioenschapstrui. In het voorjaar merkte ik echter dat ik steeds niet mee kon doen in de finales, waar ik in de jaren ervoor dat wel kon. Vooral op momenten waar ik lang in het ‘rood’ moest rijden, moest ik lossen en mijn benen herstelden niet tijdens tijdens de wedstrijd en al helemaal niet in etappekoersen.
Mijn bange vermoedens werden bevestigd na onderzoek in mei in Veldhoven: ik had weer last van de vernauwing in mijn liesslagader aan mijn linkerbeen waar ik in oktober 2011 aan geopereerd was. Dit been kreeg continu bij intensieve inspanning te weinig bloed en daardoor te weinig zuurstof. Tijdens eendagskoersen haalde ik mijn niveau nog wel redelijk, vooral bij parcoursen met klimmen tot één kilometer (zoals het NK parcours in Kerkrade) kon mijn been het nog net aan.
De uitdaging werd om me te focussen op de dingen die ik nog wel kon met mijn been: (kort een hoog vermogen leveren) zoals een proloog rijden. In april won ik de proloog van de etappekoers in Luxemburg. Ook was ik tevreden over mijn vorm tijdens het NK tijdrijden en NK weg. Ik was daar eigenlijk in betere vorm dan het jaar ervoor, als ik kijk naar mijn vermogen wat ik daar kon leveren. Uiteraard deed het wel pijn toen ik na NK niet meer rond mocht fietsen in het rood-wit-blauw. In juli won ik de derde etappe van de Thüringen Rundfahrt. Ik was die dag niet top, maar door ‘slim’ koersen met mijn been in de finale en blijven aanvallen won ik de etappe.
Daarna ging ik drie weken op hoogtestage naar Livigno. Op hoogte verzuurde mijn been nog erger dan normaal en waren trainingen soms wel lastig te volbrengen. Gelukkig maakte de trainingsomgeving en -gezelschap veel goed. De eerste twee weken na mijn hoogtestage had ik een vormdip, maar daarna won ik de laatste (!) etappe van de Trophé d’Or en leek ik tijdens de Ladies Tour wel te vliegen! Ik voelde dat ik veel meer power had en reed veel in de aanval. Voor het eerst stond ik op het podium in de Ladies tour.
Ik hoopte mijn (hoogtestage)vorm door te trekken naar het WK. In de WK ploegentijdrit voelde me ik me heel sterk. Tijdens het wereld kampioenschap op de weg had ik het moeilijk op de lange klim. Waar ik had willen schitteren op het WK met een rol in een finale, moest ik daarvoor al lossen op de klim.
Eind oktober werd ik opnieuw geopereerd aan mijn linkerbeen in de hoop dat 2014 mijn seizoen gaat worden zonder blessures!
