Eerste 25 jaar
Van geboorte tot eerste fiets
Droomjaar: Ronde van Vlaanderen en Wereldbeker
In 2010 had ik wel een aantal wedstrijden gewonnnen, maar nog geen wereldbekerwedstrijd en dat had ik als doel gesteld voor het seizoen 2011. Mijn ploegleider Jeroen Blijlevens vond dat ik dit seizoen zelfs voor de eindoverwinning van de wereldbeker moest gaan, maar zelf geloofde ik daar in het begin van het seizoen nog niet in. Een wereldbekerwedstrijd winnen leek me al behoorlijk ambitieus!
Vanaf Trofeo Alfredo Binda (3e) merkte ik dat ik goed in vorm was. En een week later stond ik op de hoogste trede van het podium van de Ronde van Vlaanderen! Mijn seizoen kon al niet meer stuk!
Na een geslaagd voorjaar kreeg ik steeds meer (voor mij bekende) klachten van slecht herstel van mijn linkerbeen. Etappekoersen kon ik hierdoor zelfs niet meer uitrijden. In juni kreeg ik te horen dat ik inderdaad weer een zelfde vernauwing had aan mijn liesslagader als in 2009, maar nu aan mijn linkerbeen. Een moeilijke periode brak aan voor mij. Ik wist echter de knop om te zetten, plande veel meer hersteltijd in na trainingen en zware wedstrijden en besloot om me puur nog te richten op eendagswedstrijden.
Tijdens de wereldbekerwedstrijd in Zweden was ik dan ook super gefocust, ook omdat ik wist dat er nog kansen waren voor mij om de wereldbeker te winnen. Op 600 meter voor de meet verraste ik de anderen uit de kopgroep van acht en zo kwam ik als eerste over de streep. Een super mooie overwinning, mede ook doordat ik eerst nog dacht dat ik mijn seizoen vroegtijdig zou moeten beëindigen! Ik nam in Zweden de WB trui weer over van Marianne. Plouay was vervolgens de laatste wedstrijd van de wereldbekercyclus. Marianne zou me helpen in de wedstrijd, maar ik had vooraf totaal niet verwacht dat ik de wedstrijd met haar hulp ook daadwerkelijk af zou kunnen maken. Het eindklassement van de wereldbeker winnen en vieren met de derde wereldbekeroverwinning was waanzinnig!
Mijn seizoen eindigde met het WK in Kopenhagen. Helaas was dit door het vlakke parcours, geen wedstrijd die mij op het lijf geschreven was. Toen bleek dat het een massasprint zou worden, hebben we als oranje team vol gereden voor Marianne. Een eer om zo voor je land uit te mogen komen met zo’n sterk team! Na het WK tekende ik ook mijn contract bij het Rabobank team. Een mooie stap verder qua professionalisering voor mij en ons team als geheel.
Ondanks de sterke tweede seizoenshelft besloot ik in overleg met de specialisten dat het noodzakelijk was om te opereren en de vernauwing te verwijderen in mijn linker been. Tijdens de operatie werd inderdaad een flinke vernauwing aangetroffen en succesvol verwijderd. Vanaf december mocht ik weer beginnen met fietsen en werken aan mijn herstel.
