zaterdag 24 juni 2023

Afscheid in stijl bij laatste deelname aan NK wielrennen

Haar laatste deelname aan de Nederlandse kampioenschappen wielrennen heeft Annemiek niet ongemerkt voorbij laten gaan. In Limburg toonde ze zich zaterdag zeer aanvalslustig. Een podiumplek zet er uiteindelijk niet in. Na alle inspanningen bleek de vijfde plaats het hoogst haalbare. “Maar ik heb wel genoten vandaag en wil de mensen bedanken, want ik heb overal langs het parcours mijn naam gehoord en dat was hartstikke tof.”

Terwijl teams als Jumbo-Visma, DSM, SD worx, AG Insurance en Parkhotel Valkenburg met heel wat rensters aan de start stonden, had Annemiek met Floortje Mackaij slechts één ploeggenote in de nationale titelstrijd. “Waar vroeger het NK ongeveer het hoofddoel van mijn seizoen was, zeker als je met een ploeg aan de start staat zoals bij Rabo-Liv en de voorloper daarvan, wist je wel dat je zenuwachtig ging slapen, ook omdat je wist dat er een kans was om kampioen te worden”, vertelt Annemiek met het oog op het verleden. “Zeker als je dan Marianne Vos als bliksemafleider had. Nu stond ik alleen met Floortje Mackaij aan de start, tegenover meerdere blokken. Dan is het toch wel een beetje hoe een koe een haas vangt.”

Het doel was echter zeker niet om het dan maar gewoon te zien. Annemiek had op voorhand een duidelijk idee over hoe ze haar laatste NK wilde rijden. “Met mijn coach Louis had ik een plan gemaakt, met als doel om koers te maken. Dat heb ik ook zeker gedaan. Eigenlijk was mijn plan om al vanaf de start te demarreren. De koers zou geopend worden onderaan de Geulhemmerberg en het idee was om daar direct all-out te gaan. Jammer genoeg ging dat plan niet door, omdat er een valpartij was en de koers pas bovenop de Geulhemmerberg werd vrijgegeven.”

Lekker aan het rijden
Gelukkig waren er meer mogelijkheden. “Daarna kwamen we voor nog twee secties tegen, voor we op de plaatselijke omloop kwamen, die wat lastiger waren. Daar heb ik op de Loorberg ook aangevallen en op de Kruisberg doorgetrokken. De derde keer dat ik doortrok was ik weg, maar wel met alleen Demi Vollering. Als je weet dat het zulke korte klimmetjes zijn en de rest van het peloton niet mee kan behalve Demi, weet je dat je in ieder geval goed teruggekomen bent van hoogtestage. Ik was lekker aan het rijden. Jammer genoeg wilde Demi niet met me doorrijden. Ik heb het eerste stuk wel gereden in de hoop dat ze toch nog mee wilde rijden, maar dat wilde ze niet. Toen heb ik de groep terug laten komen en reden er twee weg. Dat was prima, want toen was het aan SD worx. Wel werd het gat vrij groot en vroeg ik me op een gegeven moment af of ze ze nog wel terug konden halen.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

De twee koplopers waren Esmée Peperkamp (DSM) en Eva van Agt (Jumbo-Visma). Hun voorsprong liep op tot zo’n vier minuten. “Bij het ingaan van de laatste ronde pakten we ze alsnog terug. En ik kan me vandaag één ding verwijten en dat is dat ik toen niet op het wiel van Demi zat toen ze aanviel. Dat deed ze op het vlakke, op een voor mij onverwacht moment. Ik was wel gefocust en wist dat ik haar moest volgen, maar ik zag haar gaan, probeerde mee te gaan en kon op dat moment niet. Wat ik mezelf verwijt is dat ik niet strak in het wiel van haar zat. Al kan het hele peloton zich verwijten, dat niemand strak in het wiel bij haar zat toen ze aanviel. Er was eigenlijk maar één iemand die direct reageerde en ging rijden, en dat was ik.”

Verbazing over (gebrek aan) achtervolging
Het duurde te lang voor een achtervolging op Vollering op gang kwam en ze was gevlogen, op weg naar de Nederlandse titel. “Tot mijn grote verbazing zat ik in een groep met meerdere rensters van één ploeg samen, maar wachtten die heel lang voor ze gingen rijden. Het leek bijna of ze dachten dat er nog een paar rondes te gaan waren. Ik ben gaan rijden, maar kreeg niet direct de medewerking van de meiden die in een overtal mee zaten en dat begreep ik niet. Ik denk dat een aantal ploegen nog wel een pittige nabespreking hebben.”

Annemiek wilde zich niet gewonnen geven. “Ik heb daarna nog wel geprobeerd om op de klim te springen en aan te vallen. Ik deed nog een ultieme poging, maar wist eigenlijk al dat het te laat was. Op de klim naar de finish wist ik dat ook, toen we nog voor plek twee reden. Tegen meiden als Lorena Wiebes en Marianne Vos moest ik de klim en sprint zo lang mogelijk maken, dus ik ben vanaf onderaan aangegaan. Ik heb ze denk ik wel een beetje verrast door zo vroeg te gaan.”

Gestreden
De lange sprint leek even succes te hebben, maar het bleek niet genoeg voor een podiumplaats. “Mijn familie stond in de VIP-tent en precies daar lag ik nog net op kop, maar met 200 meter te gaan kwamen ze me voorbij. Ik heb gestreden vandaag en een paar goede kogels afgevuurd. Het was een goede laatste training voor de Giro, waar ik met veel vertrouwen en veel zin om te koersen naartoe ga. Ik wil iedereen in ieder geval bedanken die me vandaag heeft aangemoedigd en ook iedereen voor de vele bedankjes die heb ik gekregen van mensen die zeiden dat ze zoveel jaren van me hebben genoten. Wat dat betreft was het het laatste NK afscheid nemen in stijl.”

Foto’s: Sportfoto.nl

Gepost door: Aschwin Kruders op zaterdag 24 juni 2023

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nieuwste berichten

vrijdag 20 december 2024

Nieuwe rol: Performance Mentor bij Fenix-Deceuninck

maandag 28 oktober 2024

Nederland verliest met BTW verhoging op sport

© Annemiek van Vleuten