In de Open de Suede Vargarda is Annemiek zondag als zevende gefinisht achter winnares Chantal Blaak. Zij behoorde tot een groepje van drie rensters die nipt vooruit bleven. Het gebeurde in een koers die volgens Annemiek met gemengde gevoelens van start ging. “Het overlijden van Annefleur Kalvenhaar gisteren was als een bom ingeslagen”, vertelt ze. “Er was stilte en verslagenheid aan tafel toen we het slechte bericht hoorden. Vandaag reden we met een rouwband om ons medeleven te tonen.”
Zelf reed Annemiek in het verleden ook tegen Annefleur. “Ik kende haar van een aantal crossen die ik in 2009 reed. Daarbij herinner ik me vooral nog heel goed de Kasteelcross in Vorden. Daar zit een stuk in het parcours waarbij je door een weiland komt, waar je echt doorheen moest ‘ploegen’. Iedere ronde werd ik daar weer ingehaald door een 16-jarige meisje. Mijn kennismaking met Annefleur. Ik was verbaasd dat zij ondanks haar jonge leeftijd op dat moment al zoveel kracht en talent had!”
Aanvallend rijden
Ondanks het treurige nieuws ging de koers wel door, nadat het peloton een minuut stilte hield voor de start. “Wij hadden twaalf rondes van elf kilometer voor de boeg. 130 kilometer totaal in de stromende regen. Mijn weer! Omdat de rest van het peloton het over het algemeen erger vindt dan ik. Al sta ik ook niet te juichen als het regent. Maar de gedachte dat de helft al gedemotiveerd is, helpt me wel om er voor te gaan.”
Een kopgroep kwam vooruit met daarbij Lucinda Brand van Rabo Liv. “Zij werden terug gepakt en op dat moment reed ik lek. Ik moest alle zeilen bij zetten om terug te komen, want van voren werd er aangevallen. Ik kwam terug en probeerde daarna een aantal keren aan te vallen. Daarbij sprong ik ook achter Chantal aan toen zij wegsprong, net voor de klim in laatste ronde. Met Hausler kreeg ik gat niet dicht, maar op de top kwam het peloton er overheen en kon ik net aanpikken. Na de afdaling heb ik het nog een keer geprobeerd op 4 kilometer voor de finish. Daarna ging Rox en zij kreeg Amy en Chantal mee. Voor ons restte de sprint om de vierde plaats. Ik werd dus zevende en ben tevreden met mijn manier van racen en mijn vorm.”
